rozdzial 28

- Czas pokaże. - odparłam z uśmiechem

- No luz. Teraz Ty.  – zakręciłam butelką i wypadło na Karolinę

- Hmm… Wiem o Tobie wszystko. – zamyśliłam się

- Nie wszystko. – wyszczerzyła się

- Hmm… Co masz na myśli? – spytałam

- Myśl, myśl.

- Wiem. Znaczy tego akurat nie wiem. Spałaś z Carlosem? – powiedziałam po chwili,a Carlos akurat wtedy pił coś i wypluł to co miał w buzi akurat na mnie, bo siedziałam naprzeciwko niego

- Carlos! – krzyknęłam i spojrzałam na swoją bluzkę

- No sory. Inny zestaw pytań.

- Co Ci zależy? – spytałam

- Ona powie jak Ty powiesz czy spałaś z Jamesem.

- Jak wypadnie moja kolej i ktoś zada te pytanie.

- To weźmiesz wyzwanie.

- Obiecuje, że wezmę pytanie.

- Trzymam Cię za słowo.

- Więc Karolinko droga odpowiedź na pytanie to… - powiedziałam do Karoliny

- Nie. – powiedziała razem z Carlosem

- Że jak? – spojrzałam na nich zdziwiona

- No co? – zaśmiała się Karolina

- Myślałam,że spaliście ze sobą.

- W wakacje nie byłam jeszcze gotowa, ale teraz kto wie. –uśmiechnęła się

- To lepiej to zróbcie, bo jak zada mi pytanie to moja odpowiedź to tak.

- Tak? – spojrzała na mnie

- No tak.

- Dobra idę zaprać bluzkę. – powiedziałam i wyszłam

Do pokoju po jakąś bluzkę nie miałam zamiaru iść, więc wróciłam do nich w samym staniku.

- Ej no! Jeszcze się napali za bardzo. – zaśmiała się Karolina i zasłoniła oczy Carlosowi

- Co jest? – zdziwił się i chciał zdjąć jej ręce z oczu

- Logan daj jej coś.

Logi dał mi koszulkę i założyłam ją, a Karola dopiero odsunęła rękę z oczu Carlosa.

- Co? – spojrzał na mnie i zauważył, że mam inną koszulkę

- Kotku i tak Ty jesteś najpiękniejsza. – pocałował ją, a ona odpowiedziała mu uśmiechem

- Kręcisz. – powiedziałam razem z Loganem i uśmiechnęliśmy się do siebie

- Już, już. – wypadło na mnie

- No bez jaj. – zaśmiałam się

- Co wybierasz? – spytała

- Prawda.

- Lubisz Jess?

- Ej no mogłaś ją spytać. – oburzył się Carlos

- To pytanie dla Ciebie. – zaśmiałam się

- A co do pytania, to te jej dzisiejsze jęki było upierdliwe. – zaśmialiśmy się wszyscy

- Ale tak to ją lubię.

- Ok. Kręcisz. – no i wypadło na Carlosa

- Pytanko czy zadanko? – zaśmiałam się

- Pytanie po proszę.

- Hmm… Wkurza Cię to, że Karolina się jeszcze z Tobą nie przespała? – uśmiechnęłam się chytrze

- Żmija.– powiedziała Karola

- Thanks. – zaśmiałam się

- Carlos proszę o prawdę. – spojrzałam na niego

- Rozumiem, że nie jest jeszcze gotowa i ja mogę poczekać. – wyszczerzył się, a Karolina musnęła go w usta

- Ok. Carlos kręcisz Ty. – zakręcił i zaczął się modlić

- Proszę Karolina, proszę Karolina. – no i wypadło na Karolinę, ale nie na mnie;p

- No nie na tą.

- Nie sprecyzowałeś, którą chcesz. – zaśmiał się Logan

- Mądralo na Ciebie jeszcze nie wypadło. – powiedział Carlos

- No i mi to pasuje. – zaśmiał się

- No więc kotku prawda czy wyzwanie? – spojrzał na Karolinę

- Wyzwanie.

- No to pocałuj mnie. – no i zaczęli się całować

- Ja też chce. – szepnął Logan, a ja musnęłam go szybko w usta i uśmiechnął się

- Starczy tego. – zaśmiałam się z Logim i odsunęli się od siebie

- Co zazdrościcie? – zaśmiał się Carlito

- Wcale nie. – wystawił mu język Logan

- A co masz pannę? – zaśmiał się Carlos

- Nie żartuj. – zachichotał i kątem oka spojrzał na mnie, a ja się uśmiechnęłam

- Ty coś wiesz? – spytała mnie Karolina

- Nie skąd. – powiedziałam

- Na pewno?

- No niby skąd.

- No ok. Carlos śpiąca jestem. – zaczęła ziewać

- Dobrze kotku. My spadamy. – wstali i wyszli

- No w końcu. – Logan zbliżył się do mnie i zaczął całować

- Zapomniałem soku. - do pokoju wpadł Carlos i szybko odsunęliśmy się od siebie

- To bierz. – wstałam i podałam mu go

- Dzięki. – uśmiechnął się i wyszedł

- Widział? – spytałam razem z Loganem

- Mam nadzieję, że nie. – powiedziałam

- Ja też. Najbardziej to się boję reakcji Jamesa.

- Ja tak samo.

- Ale kiedyś trzeba będzie mu to powiedzieć.

- Kiedyś. Teraz o tym nie chce myśleć.

- Ja też. – uśmiechnął się, wstał do mnie i pocałował

Położyliśmy się spać i tą nockę miałam za sobą. Około 10 zadzwonił budzik w moim telefonie i musiałam się zbierać. Niestety Logan ściskał mnie tak, że nie miałam jak go ruszyć, a nie obudził się, więc musiałam zrobić to ja. Pocałowałam go w usta, a on zaczął całować moje.

- Udawałeś,że spałeś. – zachichotałam

- Wcale nie. – wyszczerzył się

- Wcale tak, ale puszczaj mnie. Muszę się szykować, bo o 12 mam samolot.

- Ale ja nie chce, żebyś leciała. – ścisnął mnie jeszcze mocniej i zrobił minkę małego szczeniaczka

- Logi wiesz, że muszę.

- Ale dopiero od wczoraj jesteśmy razem. – powiedział

- Teraz jak James będziesz robił? – zdziwiłam się, bo wiedział jak akcja się miała wcześniej

- Nie, no nie o to chodzi. – zrobiło mu się smutno

- Oj nie smutaj. – uśmiechnęłam się

- Ej no to było wredne.

- Bo ja jestem wredna. – zachichotałam

- Tak? – zaśmiał się

- No pewnie. – poruszyłam brwiami

- Hej już wiem. – usiadł szybko na łóżku i zabrał mi kołdrę

- Oddawaj. – pociągnęłam ją i usiadłam

- Polecę z Tobą. – uśmiechnął się

- Co? – zdziwiłam się

- No to. Lecę z Tobą. – podszedł szybko do komputera i wszedł na stronę lotniska

- Wydurniasz się. – uśmiechnęłam się

- Wcale nie. – zaczął wpisywać swoje dane, żeby zamówić bilet

- Nie żartujesz? – wstałam do niego, a on już kliknął pole z zamówieniem i wyskoczyło okienko, że bilet już zamówiony i jest do odebrania na miejscu

- Już za późno. – odwrócił się i uśmiechnął

- Logi. – przytuliłam go mocno

- Cieszysz się? – szepnął mi do ucha

- Pewnie. – uśmiechnęłam się i go pocałowałam

Szybko spakował kilka swoich rzeczy i musiałam w końcu pójść do swojego pokoju.

- Aż się boję co tam zastanę. – powiedziałam wychodząc z pokoju Logiego

Weszłam do pokoju i zauważyłam jak James czule przytula Jess do siebie. Gdy zauważyłam nie szybko wstał i zaczął spoglądać to na mnie to na Jess.

- Co się tak gapisz? – wkurzyłam się, biorąc torbę

- Gdzie Ty byłaś w nocy? – widziałam, że się mocno zdziwił

- Spałam u Logana, bo nie miałam ochoty słuchać waszych jęków, choć i tak było słyszeć w całym domu. – przekręciłam oczy i wyszłam

- Ja myślałem, że spałem z Tobą. – wróciłam się do pokoju

- Słucham? – zdziwiłam się

- No na serio. Jakimś cudem gdy patrzyłem na Jess widziałem Ciebie.

- Niezłe kłamstewko. – wyszłam

- Co jest? – spytał Logan

- Nie, nic. – uśmiechnęłam się

Zjedliśmy śniadanie i było już po 11-ej, więc Logan zadzwonił po taksówkę i 20 minut później byliśmy na lotnisku. Po przylocie od razu założyliśmy kurtki, bo w Polsce była teraz zima, a w Stanach było ciepło. Tam odebrali nas tata z Magdą. Podbiegła do mnie, a ja kucnęłam trochę i przytuliła mnie mocno.

- Bardzo za Tobą tęskniłam. – szepnęłam i do ucha, a ja się uśmiechnęłam radośnie i spłynęła mi łza po policzku, a Logan uśmiechnął się do mnie

- A co Ty to robisz wujek? – spytała zakładając rączki na biodrach, a wszyscy się zaśmialiśmy

Logan podszedł do niej i szepnął jej coś do ucha, a ona potem spojrzała na mnie i spytała:

- Naprawdę?

- Ale co? – spojrzałam na Logiego, a ten się tylko uśmiechał, a Madzia podeszła do mnie i lekko pociągnęła w dół, więc się  pochyliłam

- Powiedział,że jest Twoim chłopakiem. –szepnęła mi na ucho

- To było nie fair. – uderzyłam go w ramię i zachichotałam

- Prawda, ale ani słowa rodzicom. – szepnęłam jej na ucho

- Ok. – uśmiechnęła się

Wychodząc z lotniska wpadłam na mamę Łukasza i zmierzyła mnie wzrokiem. Odeszłam trochę z głową spuszczaną w dół, ale jednak jego mama zawróciła i powiedziała:

- Karolina chodź tu. – przywołała mnie,a ja bojąc się podeszłam do niej

- Tak? – spytałam cicho

- Jak mogłaś tak zmarnować życie mojemu synowi?! – wymierzyła mi policzek, a zaraz pojawił się przy mnie Logan

- Idź z tatą, zaraz przyjdę. – nie chciał odejść, więc go odepchnęłam i w końcu niechętnie odszedł

- Proszę pani, Łukasz sam się w to wpakował.

- Nie wiedziałaś, że sprzedaż narkotyków jest nielegalna?! Mogłaś mu zabronić!

- Ja nic nie wiedziałam. Nie chciał mi powiedzieć czym się zajmuje. Dowiedziałam się tego dnia co go zatrzymali.

- Ale w ogóle co to był za durny pomysł, że odejdziecie sami z tym dzieckiem?! Nie poradzilibyście sobie nawet.

- To Łukasz to zaproponował. Ja tylko przystałam na propozycję.

- Dziewczyno Ty masz dopiero teraz 18 lat , a Łukasz 24 i co chcieliście sami z dzieckiem poradzić?! Jesteś na to za młoda, a jeszcze do tego poroniłaś!

- Nie tak to miało wszystko wyjść. – powiedziałam smutno

- Nie zawsze jest tak jak się planuje! To się nie mogło udać, a teraz do tego mój syn będzie teraz siedział w więzieniu.

- Ja przepraszam… - powiedziałam cicho, spuszczając głowę, bo łzy zaczęły płynąć po moich policzkach

- To nic nie zmieni… - szepnęła i odeszła

Wytarłam łzy i wyszłam w końcu z lotniska. Znalazłam wzrokiem samochód i podeszłam do nich. Stali przy samochodzie z gorącymi napojami. Logan podał mi jeden.

- Proszę. – dostałam herbatę

- Dzięki.

- Co chciała jego matka? – spytał tata

- Nie nic. Jedźmy już do domu, co? – powiedziałam smutno

- Dobrze kotek. - położył dłoń na moim ramieniu

- Wujek, wujek mogę z przodu? – uśmiechnęła się słodko Magda

- Pewnie.- otworzył drzwi i usiadła szczęśliwa

- A wy siadajcie z tyłu. – powiedział do nas i zasiadł za kierownicą

W samochodzie przytuliłam się do Logana.

- Coś między wami jest? – spytał tata

- Nie, ale mi smutno. – powiedziałam

- Co Ci powiedziała mama Łukasza? Chodzi o tą sprawę z narkotykami? – spytał spoglądając na mnie w lusterku, a ja lekko zadrżałam i mocniej się przytuliłam do Logana

- Mama Ci o wszystkim opowiedziała? – spytałam nie wiedząc jak dużo wie

- No tak. Logan o wszystkim wie? – spytał

- Tak, ale co?

- Mama powiedziała, że byłaś w ciąży, uciekłaś z Łukaszem, zamknęli go za narkotyki, Ty poroniłaś i rozstałaś się z Jamesem. Coś ominąłem? – powiedział wszystko po angielsku, żeby Magda nie wiedziała o co chodzi, ale ona i tak była zasłuchana w muzyce

- Nie. Doskonale wszystko streściłeś. – powiedziałam, a Logan mnie mocniej przytulił, na co odpowiedziałam uśmiechem

- Między wami na pewno nic nie ma? – zapytał rozbawiony tata

- Przestań. – zaśmiałam się

- Tylko fakty stwierdzam. – zachichotał i zaraz byliśmy na podjeździe

Na wejściu od razu mama mnie przytuliła, a gdy zobaczyła Logana zdziwiła się.

- Co tutaj robisz? – spytała go z uśmiechem

- Zaprosiłam go. Mam nadzieje, że nie będziecie źli? Taty zapomniałam po drodze zapytać. – uśmiechnęłam się

- Pewnie. Twoi przyjaciele zawsze są tu mile widziani. – Logan uśmiechnął się i widziałam, że chciało mu się śmiać

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zapewne zaskoczenie ;) Myślicie, że Karola będzie teraz

z Loganem czy może jednak zejdzie się z Jamesem?

Jak byście wolały? :D