rozdział 31

- Nie, spokojnie.

- Proszę zaprowadź Jamesa do pokoju, ok.?

- Dobra. –rozłączyłam się i po kilku chwilach zobaczyłam ich na ekranie

- Jesteś kretynem. – powiedziałam do Jamesa

- O cześć. –powiedział Carlos

- No cześć.Dzięki. – powiedziałam do niego

- Spoko.Zostawiam was. – wyszedł z pokoju

- Cholera James co Ty odwalasz?

- Nie miał prawa z Tobą chodzić i zamydlać Ci oczu.

- Ciekawe jak Ty byś postąpił na jego miejscu, co? Wolałbyś zarywać do laski kolegi, z która się rozstał czy wylecieć z zespołu?

- Nie wiem.– odpowiedział do chwili

- W sumie togo rozumiem.

- Kurcze sory James. – wszedł do pokoju Logan i zauważył, że rozmawia ze mną

- Ciebie też przepraszam. – spojrzał na mnie przepraszająco

- W sumie to się już się nie gniewam. – uśmiechnęłam się do niego

- Naprawdę?

- Tak. Wiem,że trudno było Ci wybierać, a na muzyce zależy wam wszystkim. James zmień minę.

- Kurde nie wiem jak mogłeś startować do mojej dziewczyny. – powiedział do niego z wyrzutem

- Ej, ej. Nie jestem Twoją dziewczyną. – wtrąciłam się

- O tym pogadamy potem. – odpowiedział mi

- Że co?  –zdziwiłam się, ale olał mnie już

- Sory James. Nie chciałem, żeby tak wyszło. – odpowiedział mu Logan

- Dobra pogódźcie się. Gracie w jednym zespole. - wtrąciłam

- Masz rację. Ale nigdy więcej masz do niej nie startować. – wskazał kciukiem na mnie,a patrząc na Logana

- Spoko. –poklepali się po plecach i Logan wyszedł

- Przepraszam Cię bardzo, dlaczego uważasz mnie za swoją dziewczynę?

- Chciałbym,żeby tak było.

- I znów będziesz robił mi afery, a jakbyśmy się o coś pokłócili wyszedł z domu trzaskając drzwiami i nie dając mi nic wytłumaczyć?

- Kotek ja przepraszam. Jestem czasem za bardzo nadpobudliwi, ale Cię kocham.

- James…

- A Ty coś do mnie czujesz? – spytał błagalnym tonem

- James… Też Cię kocham. – uśmiechnęłam się

- Naprawdę? – wyszczerzył się

- Tak James.

- Kurcze tak bym chciał być przy Tobie i Cię przytulić. – powiedział smutno

- Mam 18 lat i jeszcze rok nauki przede mną.

- Coś się wymyśli. A co tam u Ciebie? Jak Ci dzionek minął?

- O właśnie.– odeszłam i zgarnęłam gazetę

- O co chodzi? – zdziwił się

- W Polsce jest gazeta, w której jest takie coś. – otworzyłam odpowiednią stronę i ukazałam mu zdjęcie

- Co tam pisze? – skrzywił się

- Że wróciłam do Polski zaraz po tym jak byłam u was jeden dzień. Dowiedzieli się, że byłam z Loganem i domyślają się, że całowałam się z Loganem. – na twarzy Jamesa widać było gniew

- James niezmienienie tego co było. Ja całowałam się z Loganem, a Ty spałeś z Jess.

-Przepraszam. – spuścił głowę

- Nasza rodaczka romansuje ze słynnym zespołem. Którego wybierze? – przeczytałam dalej

- Szuje. –wkurzył się i uderzył pięścią w stół

- James ważne, że my wiemy jak jest.

- Racja. Jakby ktoś Cię zaczepił to mów, że między nami jest wszystko ok i że poprosiłem Logana, żeby z Tobą poleciał, bo ja nie mogłem, a na zdjęciu na którym się całujecie to nie jest to na co to wygląda. Jutro mam jakiś wywiad i wyjaśnię to.

- Fajnie. – uśmiechnęłam się

- Kocham Cię, skarbie.

- Ja Ciebie też misiu. – uśmiechnął się, a ja zaziewałam

- Kładź się spać. U Ciebie jest… - spojrzał na zegarek

- Już po 23-ej. Do łóżeczka.

- No już.

- To się rozłączaj.

- Dlaczego ja pierwsza? – spytałam rozbawiona

- No bo ja nie chce stracić Twojego widoku. – uśmiechnął się

- Ja też nie. – wystawiłam język

- Kusisz mnie. – zachichotał, a mnie znów wzięło na ziewanie

- Dobra.Kładę się.

- Dobrze. Zgadamy się jutro. Kocham. – ukazał ząbki po raz kolejny

- Ja również.

- Dobranoc.

- Dobranoc.– rozłączyłam się i położyłam się do łóżka uśmiechnięta

Następnego dnia, gdy wyszłam z domu widziałam z 5 osób z aparatami, które od razu zaświeciły gdy pojawiłam się przed domem.

- Którego wybierzesz? – ktoś podstawił mi dyktafon pod usta

- O co wam chodzi? – zdziwiłam się

- Będziesz z Jamesem czy  z Loganem?

- Logan to mój dobry przyjaciel, a James jest moim chłopakiem i odwalcie się od nas.

- Czyli z Loganem nic Cię nie łączy?

- Łączy nas przyjaźń i tyle.

- Dlaczego jakiś czas temu odeszłaś od Jamesa?

- To są już moje prywatne sprawy. – odbiegłam od nich i skierowałam się prosto do szkoły

- Cholera. – zatrzymałam się dopiero w szatni

- Co jest? –zdziwiła się Karolina, zmieniająca buty

- Przed domem zaatakowało mnie stado dziennikarzy.

- No nie mów. – spojrzała na mnie zdziwiona

-Powiedziałam to co kazał mi James i tyle.

- Gadałaś z Jamesem?

- Tak i jesteśmy razem.

- Super. – wyściskała mnie

Minęły kolejne dwa miesiące i James pewnego razu napisał mi, żebym szybko weszła skype, więc to uczyniłam i zadzwoniłam od razu do niego.

- Co się takiego stało?

- Dostałaś list od Łukasza. – podniósł go i ukazał kopertę z moim imieniem, nazwiskiem oraz adresem chłopaków, a na górze, że to od niego

- Otwórz goi pokaż co tam pisze. – otworzył go i podsunął kartkę pod ekran, a ja zaczęłam czytać

Cześć Karola :) Dawno się nie odzywałaś. Chciałbym, żebyś do mnie wpadła.

Nie wiem czy wiesz, ale dostałem tylko rok do odsiadki. (prychnęłam po przeczytaniu tego)

Ciekaw jestem co tam u Ciebie i mam nadzieję, że ten list dotrze w ogóle do Ciebie.

Czekam na odpowiedź i mam nadzieję,że i na widzenie :)

Twój Łukasz

- Kretyn. –stwierdziłam po przeczytaniu z uśmiechem

- Co napisał? – spytał James

- Że dostał,,tylko’’ rok i chciałby się ze mną zobaczyć. – skróciłam mu

- Zobaczysz się z nim?

- No jak? Przecież jestem w Polsce. W wakacje przylecę do Ciebie i się z nim spotkam. –zmrużył oczy

- James jestem mu to winna. Wiele dla mnie poświęcił.

- Nie podobam mi się to. – nie zmienił miny

- James i tak się z nim spotkam.

- Dobra. Rozumiem. Mam mu coś odpisać?

- No możesz.– znalazł jakąś kartkę i długopis

- Mów.

- To napisz mu, że pisze James, bo Karolina jest w Polsce i będziesz cytował to co ja mówię. – napisał to co powiedziałam i przeczytał

- Ok, to teraz pisz. Wróciłam do Polski kontynuować naukę i gdy przylecę do Stanów od razu przyjdę Cię odwiedzić. Jesteś kretynem twierdząc, że dostałeś tylko rok,ale taki Twój urok i oczko. – spojrzał na mnie zły

- Jaki znowu urok?

- James. –zaśmiałam się

- To jest mój przyjaciel, a chłopakiem jesteś Ty, więc mi się tu nie wkurzaj.

- No dobra.Ale taki Twój urok i oczko. Co dalej? – spytał

- U mnie wszystko ok, w szkole nawet, nawet, a co tam u Ciebie? I przepraszam, że tak długo się nie odzywałam. Czekam na odpowiedź. Uśmiech i podpis Karola.

- Dobra. Proszę Cię bardzo. – podstawił kartkę pod ekran i przeczytałam ją szybko

- Dziękuje.– posłałam w jego stronę buziaka i od razu się uśmiechnął

- Wyśle go jeszcze dziś.

- Dziękuje.

Nastał majowy dzień i moja wychowawczyni zwolniła moją klasę z ostatniej lekcji jaką była godzina wychowawcza. W domu dostałam smsa od Jamesa, że Łukasz odpisał,więc weszłam na skype i na połączeniu od razu pojawiła mi się kartka. Pisał, że przeprasza, że tak długo nie pisał, ale nie mógł, bo może wysyłać listy raz na miesiąc, a w poprzednim miesiącu napisał do mamy. Napisał, że prosi, abym poszła w jego imieniu na grób Julki i postawiła za niego znicz, bo nie chce prosić mamy, która jest i tak załamana.

- Co?!– wróciłam wzrokiem na ostatnie zdanie

- Niewierze. – wyciągnęłam od razu telefon i wybrałam numer Karoliny

- To prawda, że Julka nie żyje?

- No tak. Nie wiedziałaś?

- Nie. Dowiedziałam się z listu od Łukasza.

- Kurcze jak bym wiedziała, że nie wiesz to był Ci powiedziała.

- Dobra muszę kończyć. - rozłączyłam się od razu

- James możesz odpisać?

- Pewnie. –wziął kartkę i długopis

- Napisz Karolina, dwukropek i pisz. Jej nie wiedziałam nic. Pewnie, że pójdę. Mam nadzieje, że się trzymasz. Odwiedzę Cię od razu jak będę w Stanach.

Przepraszam ucina mi notkę :( więc następnym razem więcej :)