rozdział 8

- Gdy wróciłam do domu zobaczyłam jak mój chłopak znaczy teraz to były kocha się z moją przyjaciółką. – zdecydowałam, że będę z nim szczera

- Masz chłopaka? – spytał zdziwiony

- Miałam. – powiedziałam z naciskiem

- Przykro mi. – powiedział współczująco

- A mi nie. I tak chciałam się z nim rozstać.

- To czemu płakałaś?

- Bo zrobiło mi się przykro, bo to on był ,,tym’’ pierwszym. – powiedziałam, wylogowując się

- No, ale i tak chciałaś się z nim rozstać.

- No tak, ale zdradził mnie jak jeszcze z nim byłam, no to sory. Nic go nie usprawiedliwia.

- Fakt. – spojrzałam na zegarek

- Już 22? – spytałam zdziwiona

- A dziwisz się? – spytał rozbawiony

- Tutaj byliśmy około 21 i zleciała godzina. Kładziesz się spać?

- Mhm. – wyłączyłam komputer i położyłam się obok niego

- Głupek z niego. - stwierdził

- Czemu tak sądzisz? – spytałam rozbawiona

- Bo stracił fajną dziewczynę.

- Powiedział co wiedział. – zaśmiałam się

- Mówię prawdę.

- Pff…

- Co mi tu pffyfujesz? – zaśmiał się

- Nie mogę? – spojrzałam na niego

- Nie. – zaśmiał się

- Pff…

- Pff… - powtórzył mnie

- Pff…

- Pff…

- Pff, pff… - powiedziałam rozbawiona

- Pff, pff, pff… - zaśmiał się

- Pff, pff, pff, pff… - zachichotałam

- Pff… Głupia zabawa. – zaśmialiśmy się

- Pff… - powiedziałam i odwróciłam się tyłem do niego, a on odkręcił mnie i połaskotał po czym ja wtuliłam się w niego i tak zasnęliśmy

Rano gdy się obudziłam, wyswobodziłam się z objęć Jamesa i zeszłam do kuchni. Czułam się jakoś słaba. W lodówce znalazłam mleko i odgrzałam sobie. Po chwili do kuchni wszedł Logan.

- Nie śpisz już?

- Nie czuję się dobrze i nie mogłam już zasnąć.

- Co pijesz? – podszedł do mnie i napił się z mojego kubka

- Mleko. Blee… - powiedział i odstawił

- Ej. Ono jest jakieś dobre. – wziął jeszcze i się napił

- Z czym to jest?

- Pozwoliłam sobie poszperać trochę i dodałam cynamon.

- Jest jeszcze mleko? – spytał

- Zostało jeszcze trochę w garnku.

Wziął kubek i nalał sobie.

- Ile tego cynamonu? – postawił kubek i wyjął cynamon, a ja wzięłam od niego i nasypałam trochę

- Pomieszaj jeszcze. – odłożył cynamon i pomieszał łyżeczką

Kichnęłam.

- Przeziębienie Cię bierze.

- Niby po czym?

- A kto wczoraj siedział pod drzewem w czasie deszczu?

- Oj tam marudzisz. – zadrżałam, bo zaczęło mi być zimno

Logan wyszedł z kuchni i wrócił po chwili z kocem.

- Masz zmarzluchu. – powiedział, okrywając mnie nim

- Dzięki.

Po chwili zszedł do nas Kendall.

- Co pijecie? – wziął ode mnie kubek i się napił

- No Ty też? – zaśmiałam się

- Z czym jest te mleko?

- Z cynamonem. – powiedziałam razem z Loganem

- Dobre. Jest jeszcze mleko?

- W lodówce jest. – powiedział mu Logan

Podszedł do lodówki i odgrzał sobie mleko.

- Ile tego cynamonu? – podeszłam do niego i nasypałam mu

- Dzięki.

Po chwili zszedł Carlos.

- Co pijecie? – oczywiste pytanie

- Mleko z cynamonem. – powiedzieliśmy wszyscy razem i oczywiście mój kubek wszedł w posiadanie rąk Carlosa

- Dobre. – nalał mleka do garnka

- Jak wy ściągacie. – powiedziałam rozbawiona

Do kuchni wszedł James. Podniosłam kubek do góry.

- Chcesz? – spytałam

- Czemu nie. – napił się

- Ej dobre. – chłopaki zaczęli się śmiać

- Z czego się śmiejecie? – spytał i podszedł do kuchenki

- Każdy wszedł tu zabierając mi kubek i stwierdzając, że to dobre. – powiedziałam, gdy James dolewałam mleko

- No ej! – oburzył się Carlos

- Oj poczekasz. – powiedział i usiadł obok mnie

- Pff… Jak byś sam nie mógł poczekać. – powiedziałam

- Pff… - odpowiedział mi

- Pff…

- Pff…

- Pff… - spojrzałam na niego

- Pff…

- Pff…

- Pff…

- Pff… - ktoś popchnął lekko moją głowę i musnęłam jego usta, a chłopaki się zaśmiali

- Ej! – krzyknęliśmy razem i odwróciliśmy się jednocześnie

Za mną był Carlos.

- Idiota. – powiedzieliśmy razem i zaczęliśmy się wszyscy śmiać

- Mleko! – krzyknęłam, a Kendall od razu się zerwał i wyłączył

- No co? Trochę mu się urosło. – zaśmialiśmy się

James z Carlosem nalali sobie do kubków i spytali:

- Ile tego cynamonu? – nasypałam Jamesowi, a Carlos też się podstawił

- Sam sobie nasyp. – powiedziałam wstając i dolewając sobie mleko do kubka

- A ja nie wiem ile. – dosypałam sobie

- Nie mój problem.

- Coś Ci potem powiem.

- Będziesz mnie przekupywać? – uniosłam brwi

- Coś o Jamesie. – szepnął mi na ucho

- Niby co takiego?

- Chcesz się przekonać? – podniósł kubek, nasypałam mu i chciał odejść, ale pociągnęłam go do tyłu za koszulkę

- Co?

- Mów.

- Podobasz się Jamesowi. – szepnął mi do ucha i usiadł przy stole

- Jasne. Kit mi wciskasz. – usiadłam

- Mówię prawdę.

- Trele morele. – powiedziałam

- Co on Ci powiedział? – spytał James

- Że… - Carlos walnął mnie nogą

- Że Ci się podobam. – powiedziałam, a Kendall z Loganem zaczęli się śmiać, Carlos spojrzał na mnie wrogo, a James na niego

- Ała! – krzyknęłam, gdy dostałam od Jamesa w nogę

- Sorki to miało być w Carlosa. – wciąż patrzył wrogo na Carlita

Czyli do prawda. Uśmiechnęłam się do siebie. Zadzwonił dzwonek i poszłam szybko. Wpuściłam Karolinę i wróciłam stając pod drzwiami do kuchni.

- Co jest? – spytała

- Carlos powiedział, że podobam się Jamesowi, a ja to powiedziałam na głos, bo w to nie wierzyłam, a teraz James wścieka się na Carlosa. – streściłam jej

- No to fajnie.

- Też się cieszę.

- Podoba Ci się James? – nie odpowiedziałam

- Podoba?

- No tak. – powiedziałam

- To bierz się za niego.

- Pff… - powiedziałam i weszłam do kuchni

- James możesz na chwilę? – powiedziałam

- Ok. – spojrzał wrogo na Carlosa

Poszliśmy do jego pokoju i gdy zamknęłam drzwi spytałam:

- To prawda?

- Nie. – powiedział odwracając wzrok ode mnie

- James. – zbliżyłam się do niego

- Nie. – wciąż nie patrzył na mnie, więc go pocałowałam

- Wciąż utrzymujesz, że nie?

- Nie.

- Czyli podobam Ci się, tak?

- Tak. – spojrzał mi w oczy

- To fajnie, bo Ty mi również. – spojrzał na mnie zdziwiony, a po chwili się uśmiechnął i mnie pocałował, ale szybko oderwałam się od niego i kichnęłam

- Naprawdę się przeziębiłaś.

- Niestety.

- A więc chciałabyś zostać moją dziewczyną i spróbować? – spytał z uśmiechem

- Pewnie. – pocałował mnie, a po chwili wpadłam na pomysł i oderwałam się od niego

- Chcesz się odegrać na Carlosie? – spytałam z uśmiechem

- Pewnie. Jaki masz pomysł?

Powiedziałam mu co i jak, a następnie zeszliśmy na dół. Wchodząc do kuchni powiedział:

- Dzięki Carlos. – powiedział smutno i usiadł przy stole

- Co się stało? – spytał zmartwiony

- Ty jej się podobasz, a nie ja.

- Ej, co on pieprzy? – spytała mnie Karolina

- Czekaj. – uciszyłam ją

- Karolina wiesz, że z nas nic nie będzie. – powiedział patrząc na mnie Carlos

- Czemu? – powiedziałam smutno

- Przecież wiesz, że podoba mi się Karolina. – powiedział i zatkał sobie usta ręką, a ja z Jamesem i chłopakami zaczęliśmy się śmiać

- Zabije Cię. – powiedziała do mnie Karolina

- Za co? On to sam wyznał. – powiedziałam rozbawiona

- Co ja mam zrobić teraz?

- To co i ja. – uśmiechnęłam się

- Czyli?

- Poszłam z Jamesem do pokoju spytałam czy to prawda, on powiedział, że nie, a ja go pocałowałam no i jesteśmy razem.

- Super. – przytuliła mnie od tyłu i pocałowała w policzek

- Karolina możemy pogadać? – odezwał się Carlos

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

dziękuje za ostatnie komentarze :) uwielbiam was:)

mam nadzieję, że kolejny rozdział się spodoba :) jedną parę mamy, a czy druga będzie również ? ;) jak myślicie? :)