rozdział 27

- Kretynka. – powiedziała

- Wiem. – łzy zaczęły mi lecieć

- Ej no nie płacz mi.

- Zbyt często teraz płacze.

- Pozostałości po ciąży? – spytała rozbawiona

- Jak mama to przyjęła?

- Znośnie.

- Może tak w naszym języku? – odezwał się Carlos

- Nie. – Karolina wystawiła mu język

- Dobra ja się idę na razie przebrać. – tylko ja chodziłam w piżamie

- Dobry pomysł. – zaśmiał się Kendall

- Pff… - pokazałam mu język i poszłam na górę

W pokoju Jessica malowała się.

- O cześć. – uśmiechnęłam się

- Hej. – odpowiedziała mi tym samym

Wzięłam jakieś ciuchy i poszłam do łazienki. Odniosłam potem rzeczy, a Karolina siedziała w salonie z Carlosem.

- Obrazisz się, że spędzę dzisiejszy dzień z moim boyfriendem? – uśmiechnęła się przepraszająco

- Nie no spoko. Rozumiem.

- A Ty pogadaj z panem J.

- Nie mam zamiaru.

- Czemu? – zdziwiła się

- Pogadamy jutro.

- Ale jak coś to pójdziemy potem.

- Nie no luz. – podeszłam do Karoliny i Carlosa po czym pociągnęłam ich za ręce i popchnęłam w stronę drzwi

- Hej. – powiedziała radośnie Jessica schodząc po schodach

- Cześć. – uśmiechnął się do niej James i spojrzał na mnie

- To jak idziemy? – spytała go Jessica

- Tak. – wyszli z domu

- Co za dupek. – powiedział Kendall

- Nie mam zamiaru myśleć o tym jak próbuje mi dogryźć i wzbudzić zazdrość. To na mnie nie działa.

- Dzielna dziewczynka. – zaśmiał się Kendall

- Idę do siebie. – powiedział i poszedł na górę

- Jak tam z mamą? – spytał Logan, a ja usiadłam obok niego

- Znośnie. – przytuliłam go mocno

- Coś nie tak? – zmartwił się

- Nie. Wszystko ok. Dziękuje Ci za wszystko.

- Spoczko. Od tego są przyjaciele. – uśmiechnął się, a ja bardziej się w niego wtuliłam

- Ty nie krytykujesz mnie mimo wszystko.

- Bo rozumiem co mogłaś czuć w takiej sytuacji i, że trudno było Ci wybierać.

- Oj tak. Nie wiedziałam co mam robić. Byłam z Jamesem, wpadłam z Łukaszem i co dalej? Miałam 17 lat i co? A teraz Łukasz siedzi za kratami, James próbuje mi dogryźć, choć to już mnie nie rusza.

- Nie chcesz już z nim być?

- Coraz bardziej przekonuje mnie, że nie.

- Nie kochasz go?

- Chyba nie. – albo mi się zdawało, albo i nie ale Logan lekko się uśmiechnął

- Co się cieszysz? – zaśmiałam się

- Co? Nie, nie. – zachichotał

- Cieszy się, że dziewczyna przyjaciela powiedziała, że go już nie kocha. Fajny mi przyjaciel. – śmiałam się dalej

- Ej to nie tak. - powiedział rozbawiony

- Dobra, nie ważne. – uśmiechnęłam się i zarzuciłam na jego kolana nogi

- Tak wygodniej się przytulać. – stwierdził

- Właśnie dlatego tak zrobiłam. – zachichotaliśmy oboje

~~perspektywa Karoli 2~~

Mój kochany Carlos zabrał mnie na kolację, potem do kina i na romantyczny spacer. Nie musieliśmy nic mówić, napajaliśmy się chwilą i bliskością.

- Bardzo mi Ciebie brakowało. – powiedział przytulony do mnie, gdy chodziliśmy po parku

- A nawet nie wiesz jak mi Cię brakowało. – powiedziałam z uśmiechem patrząc mu w oczy

- W końcu mogę Cię pocałować.  – zatrzymał mnie, ujął moją twarz w dłonie

- I na żywo powiedzieć kocham Cię. – uśmiechnął się i pocałował mnie

Poprzechadzaliśmy się jeszcze trochę po mieście spacerując i trzymając się za ręce. Gdy wróciliśmy do domu od razu wyciągnęłam Karolinę na rozmowę i opowiedziała mi wszystko. Od razu znielubiłam tą Jessicę. Będzie uprzykrzać jej życie mieszkając w tym domu. Po rozmowie z nią udałam się do pokoju Carlosa i przytuliłam go mocno.

- W końcu nie będę spał sam i będę miał się do kogo przytulić. – ucałował moje czoło

- Słodziak. – uśmiechnęłam się i namiętnie pocałowałam, a potem wtuleni w siebie zasnęliśmy.

~~perspektywa Karoli 1~~

Kolejne dni szybko minęły i właśnie zbliżały się święta. Był właśnie 24 i robiliśmy wigilię. Na prezenty dla wszystkich wykorzystałam trochę kasy od Łukasza. Muszę sobie załatwić pracę po nowym roku, choć będzie to trudne. Dobra koniec narzekania. Właśnie w pokoju moim i Jess malowałyśmy się. Zakolegowałam się z nią, bo wydawała się być fajną dziewczyną. Karolina nie koniecznie ją tolerowała. Dzieliliśmy się opłatek, a z Jamesem były to szybkie życzenia, a gdy on chciał pocałować mnie w policzek odeszłam szybko od niego. Zjedliśmy kolację i trochę młodzież zabalowała ;) Poszło w ruch trochę alkoholu. Z Loganem piliśmy najmniej, a Kendall dał nieźle do pieca. Szybko padł na fotelu. Gdy poszłam do kuchni po coś do picia, przyszedł za mną James, zaczął całować i wyznawać miłość, ale ja go szybko odepchnęłam.

- Jesteś skończonym kretynem. – powiedziałam wychodząc z kuchni, wzięłam kurtkę i wyszłam do ogrodu, a po chwili pojawił się za mną Logan

- Stało się coś? – spytał obejmując mnie, a ja wtuliłam się w niego

- James do mnie przyszedł, zaczął całować i mówić, że mnie kocha.

- A Ty już jesteś pewna, że go nie kochasz? – spytał patrząc mi w oczy

- Tak. Chyba tak. – nasze twarze zaczęły się zbliżać do siebie, gdy z domu wypadła Karolina

- Hej chodźcie do domu. Zamarzniecie tu. – pociągnęła nas za ręce do domu

Gdy wróciliśmy do środka, zostali tylko Carlos i Karolina.

- A wy nie chcecie pobyć sami? – zachichotałam

- A później znów będziesz mi dogryzać, żeby dzieci z tego nie było? – spytał rozbawiony Carlos

- A Ty mi będziesz dogryzał, że Łukasz był za bardzo plemny, hm? – zaśmiałam się

- Co? – Karolina zdziwiła się i zaczęła chichotać

- Taa, była taka gadka pomiędzy nimi. – zaśmiał się Logan

- W sumie to musiał być dobrze napełniony skoro za pierwszym razem Cię zapłodnił. – zaśmiała się głośno Karolina

- I Ty przeciwko mnie? – spojrzałam oskarżycielsko na nią

- Tak. – wyszczerzyła się i przytuliła do Carlosa

- To ja sobie idę. – zachichotałam i poszłam na górę

Skierowałam się do naszego pokoju, a gdy otworzyłam drzwi na moim łóżku Jess i James kochali się. Zamknęłam cicho drzwi i usiadłam na podłodze, opierając czoło na kolanach. Po chwili na schodach zauważyłam Logana, a on podszedł do mnie szybko.

- Hej płaczesz? – wziął moją dłoń w swoją

- Nie. Tylko mi smutno. – spojrzałam na niego

- Czemu? – z pokoju było słychać dość głośne jęki

- Czy tam…? – spojrzał zdziwiony na drzwi

- Tak. Tam Jess i James jebią się na moim łóżku.

- Ale mówiłaś, że Ci na nim nie zależy i że go nie kochasz.

- Bo tak jest, chyba. Ale mi smutno, bo szybko się pocieszył.

- A jeszcze przed chwilą kretyn mówił, że Cię kocha.

- No właśnie.

- Idiota. – wstał i chciał wejść do nich

- Hej, stój. – pociągnęłam go za rękę

- Chętnie obiłbym mu pysk. – powiedział zły

- Czemu się tak złościsz? – spytałam wstając

- No bo… jesteś moją… przyjaciółką. – uśmiechnęłam się i przytuliłam się do niego

- Mieć takiego przyjaciela to dar. – odsunęłam się od niego i powiedziałam mu to w oczy

- A mieć taką przyjaciółkę jak Ty to również dar. – powiedział z uśmiechem

- Jasne, jasne. To utrapienie mieć mnie za przyjaciółkę. – zachichotałam

- Wcale nie. – grzywka zasłoniła mi oczy i gdy chciałam je odgarnąć, moja dłoń spotkała się z dłonią Logiego i obie spojrzeliśmy najpierw na nasze złączone dłonie, a potem na siebie i po chwili złączyliśmy się w namiętnym pocałunku. Nagle ktoś otworzył drzwi gdzieś za nami i szybko się od siebie odsunęliśmy. Ze swojego pokoju wyszedł Kendall i spojrzał na nas:

- A co wy tu robicie?

- Stoimy? – powiedział inteligentnie Logan

- A dlaczego na korytarzu?

- A nie można? – spytałam rozbawiona sensem tej rozmowy

- No można, ale stoicie przy swoich pokojach.

- Mój jest zajęty. – jak na zawołanie było słychać jęki

- Nie mówicie, że James i Jess?

- Zgadłeś. – powiedziałam razem z Loganem

- No to nieźle. Ale wiesz Karola ja mam pokój wolny. – wyszczerzył się Kendall

- Karola śpi u mnie. – przyciągnął mnie do siebie Logi

- Ej ona też jest moją przyjaciółką. – oburzył się Kendall

- Ale ja jestem bliższym przyjacielem. – wystawił mu język

- Srata tata. – powiedział i poszedł do łazienki

- Chodź. – uśmiechnął się Logi i ujął moją dłoń

- A po co? – uśmiechnęłam się do niego

- A tak. – otworzył drzwi i przepuścił mnie pierwszą, a gdy zamknął drzwi znów zaczął mnie całować

- Ty już masz plany. – zaśmiałam się

- A Ty wiesz jakie one są. – uśmiechnął się

- Nie wiem. Powiedz. – droczyłam się z nim

- Wiesz, wiesz. – zachichotał i znów zbliżył swoje usta do moich, ale zatrzymałam go kładąc mu palec na ustach

- Ej no. – powiedział smutno, a ja się zaśmiałam i go pocałowałam

- Logi nie wiesz… - wpadła do pokoju Karola i szybko się odsunęliśmy od siebie - gdzie jest Karola? – dokończyła

- To było logiczne. Byłaś w pokoju? – spytała

- Byłam. Oni już wyparadowali z mojego łóżka?

- Nie. Słychać ich na całym piętrze.

- Taa… - powiedziałam i zaśmiałam się

- Już nie zależy Ci na Jamesie? – spytała

- Chyba nie. – uśmiechnęłam się

- Bardzo dobrze. Śpisz z Logim?

- Tak. – powiedziałam szczerząc się dalej

- Co się tak szczerzysz?

- Nie nic. – zrobiłam poważną minę, ale po chwili się zaśmiałam

- Czy Ty i Logi…?

- Nie. – zaprzeczyłam, nie chciałam żeby ktoś coś wiedział

- No spoko. Dobra spadam do Carlosa.

- Żeby dzieci z tego nie było. – zaśmiałam się

- Nie martw się. – odkrzyknęła za drzwi

- Co o mnie gadałyście? – spytał z uśmiechem

- Że śpię z Tobą, a potem się spytała czy Ty i ja coś ten, a ja powiedziałam…

- Że nie. – dokończył

- No tak. Jesteś zły? – spytałam go

- Nie. Rozumiem, że chcesz na razie nikomu mówić o nas.

- A my jesteśmy ze sobą? – spytałam rozbawiona i uniosłam brwi

- No tak. – zdziwił się Logi

- Ale mi się wydaję, że nie odpowiedziałam na żadne pytanie. – zachichotałam

- Formalność. Chciałabyś być ze mną? – spytał z uśmiechem

- Nie. – powiedziałam poważnie

- Ej no. – przyciągnął mnie do siebie i pocałował

- Oj tak głuptasie. – uśmiechnęłam się

- Mówiłem, że formalność. – zdążył jedynie musnąć mnie w usta, gdy znów ktoś wpadł do pokoju

- No bez jaj. – powiedzieliśmy razem jak do pokoju weszła Karolina i Carlos

- Chce wam się spać? – spytał Carlito

- A o co chodzi? – spytałam

- No bo nam nie. – rzekła Karolina i usiadła z Carlosem na łóżku Logiego

- A czy ja powiedziałem, że was zapraszam do mojego pokoju? – spytał Logan, a po chwili się zaśmiał

- Nie ma innej opcji. To byłoby tylko pytanie retoryczne. Nawet jak byś się nie zgodził to i tak byśmy tu zostali. – powiedział Carlos

- Bez żadnych formalności? – spytałam rozbawiona, a Carlos i Karolina spojrzeli na mnie nic nie rozumiejąc, a Logan zaczął się śmiać

- Carlos nigdy nie formalizuje. – śmiał się dalej

- Ej o co chodzi? – spytał Carlos

- A nic, nic. – powiedziałam rozbawiona

- Dobra Carlos. Nie ważne. Gramy w coś? – powiedziała Karolina

- Luzik. – powiedziałam i usiadłam na podłodze, a Logi się dosiadł

- W co? – spytał Logi, a ja spojrzałam na Karolinę i rzekłyśmy jednocześnie

- Prawda czy wyzwanie.

- Spoczko. – powiedzieli razem chłopcy

- Carlos chodź ze mną po butelkę. – pociągnęła go za sobą, a gdy zamknęli drzwi Logan od razu mnie pocałował, a gdy było słychać jak już idą, oderwaliśmy się od siebie

- Na zapas. – szepnął Logan uśmiechając się, a ja jeszcze musnęłam szybko w usta i oni weszli

Usadowili się na miejscach i teraz dylemat kto pierwszy.

- Kto pierwszy? – powiedzieliśmy wszyscy w tym samym czasie

- Najstarszy. – powiedzieliśmy wszyscy oprócz Carlosa

- Ej no. – zaśmiał się Carlito i zakręcił butelką, wypadło na mnie

- Prawda czy wyzwanie? – poruszył zabawnie brwiami, a ja zachichotałam

- Prawda.

- Jesteś tego pewna? – nadal się wydurniał

- Tak. Pytaj. – zaśmiałam się

- Kochasz Jamesa? – spytał

- Nie. Już nie. – odpowiedziałam mu

- Serio? – spytał

- Serio. James to już przeszłość. Szczególnie po dzisiejszym.

- A przyszłość?

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

A przyszłość? :D Zapewne zaskoczenie, że James z Jess,

a teraz do tego Karolina i Logi ;)

niedługo też pojawi się notka na :) http://katie-and-kendall.blog.onet.pl/