rozdział 21

- No James. – zaśmiałam się głośniej, a po chwili spoważniałam

- Przepraszam. – spojrzałam na niego przepraszająco

- Ok. Nic się nie stało. – zaniósł mnie do pokoju i położył do łóżka, a sam chciał wyjść

- A Ty gdzie? – spytałam

- Idę spać do salonu.

- No przestań. Za jakiś czas będziemy rodziną i mimo, że nie jesteśmy razem możemy chyba razem spać. – orzekłam

- Nie chce się narzucać.

- Oj chodź. – pociągnęłam go za rękę, a on się zachwiał i opadł na mnie

- Nie na mnie masz spać. – zaczęłam się śmiać i zepchnęłam go z siebie, a on mnie przytulił

- Ale bez znacznej czułości. – uśmiechnęłam się i go lekko odepchnęłam

- W porządku. – ułożyłam sobie poduszkę i położyłam głowę na niej i zauważyłam, że Łukasz mi się przygląda

- Co brudna jestem? – wytarłam usta

- Nie. Śliczna po prostu. – uśmiechnął się

- Srata tata. – położyłam sobie poduszkę na twarzy i się zaśmiałam

- Już nie będę. – odłożyłam poduszkę i nadal się patrzył

- No? – uśmiechnęłam się, a on zamknął oczy i się wyszczerzył

Ułożyłam się w końcu i zamknęłam oczy. Zrobiło mi się zimno i przykryłam się szczelniej kołdrą. Gdy już przysypiałam poczułam rękę Łukasza na moim brzuchu i lekko zadrżałam.

- Przepraszam. – powiedział i cofnął rękę

- Nie no ok rozumiem. – przytuliłam się do niego, bo znów zrobiło mi się zimno

- Kto mówił, że bez znacznej czułości? – uśmiechnął się, gdy spojrzałam na niego

- Zimno mi. – wtuliłam się w niego mocniej, a on objął mnie ramieniem

- No a teraz nie wygodnie. – przekręciłam się i leżałam do niego tyłem, a on się również przekręcił i leżeli w dziwnej pozie, więc lekko się odsunęłam

- Przecież nic Ci nie zrobię. – zaśmiał się

- No wiem. – przysunął mnie do siebie bliżej i położył rękę na brzuchu

- Kocham Cię. – szepnął

- Łukasz… - odwróciłam się do niego głową

- Kochanie kocham Cię i nic tego nie zmieni. – spojrzał mi w oczy i zaczął całować

- Przestań. – próbowałam go odepchnąć, ale mi się nie udawało

- Łukasz no! – nadal mi się nie udawało

- Do cholery! – uderzyłam go i przestał mnie całować, ale przytulił mnie mocno

- Jesteś kretynem. – założyłam ręce

- Dziękuje za komplement. – zaśmiał się, a po chwili ja z nim

- Wnerwiasz mnie czasami. – powiedziałam

- Ale tak czy siak jesteś na mnie skazana. – zachichotał cicho

- Łukasz… - zaczęłam i odwróciłam się cała do niego

- Słucham? – uśmiechnął się do mnie

- Ja Cię kocham, ale jak brata. – przytuliłam go, a on zamknął mnie w swoim uścisku

- A mogę Cię pocałować ostatni raz? – szepnął mi do ucha

- Łukasz nie. Z nas nic nie będzie.

- Proszę ostatni raz. – odsunął mnie od siebie i spojrzał w oczy

- Nie Łukasz. – odwróciłam wzrok i chciałam się okręcić, ale przytrzymał mnie

- Chce poczuć ostatni raz Twoje usta.

- Nie.

- Kochanie proszę… - pogłaskał mi po policzku

- Znudzi Ci się kiedyś mówienie tak do mnie lub próbowanie mnie całować?

- Nie. Prędzej Ty zechcesz odwzajemnić pocałunek. – uśmiechnął się

- Nie licz na to. – zaśmiałam się, a on znów zaczął mnie całować

- Uparciuch. – szepnęłam i odwzajemniłam ten jeden pocałunek

- Spodobało się? – zaśmiał się z uśmiechem

- To był ten ostatni pocałunek.

- Ej no! Jak bym wiedział to by się to tak szybko nie skończyło. – zrobił smutną minkę

- Nie mój problem. – uśmiechnęłam się do niego, a potem odwróciłam się do niego i przylgnęłam, a następnie położyłam jego rękę na brzuchu i zamknęłam oczy

- To nie był ostatni pocałunek. – szepnął mi do ucha, a ja zachichotałam

- Pomarzyć zawsze można. – zaśmiał się cicho

- To marzenia do spełnienia. – wiedziałam, że się uśmiecha i pokręciłam głową

- Idę spać. Śpiąca jestem. – na potwierdzenie akurat wzięło mnie na ziewanie

- Dobrze słońce. – położyłam swoją dłoń na jego dłoni i pożałowałam, że nie był to James

Przez kolejne 2 miesiące praktycznie cały czas miałam wyłączony telefon, a włączałam go tylko czasami w miesiącu, aby sprawdzić przychodzące od mamy, taty, dziewczyn czy chłopaków z BTR, ale jakiś czas wcześniej gdy włączyłam telefon chwile potem zadzwonił James mimo woli odebrałam i w tej rozmowie obiecałam mu, że co jakiś czas będę włączała telefon i pisała mu czy wszystko u mnie ok i zapewnił mnie, że jeśli nie będę chciała to nikomu o tym nie powie i zawarliśmy taką umowę i gdy łapał mnie jakiś dół, a Łukasz był w pracy dzwoniłam do niego i za każdym razem rzucał wszystko i odbierał ode mnie. Nie powiedziałam mu o ciąży, ale on również nie pytał o co chodzi tylko za każdym razem pytał czy go kocham, a ja go zapewniałam, że tak i bardzo się cieszył.

~~perspektywa Karoli numer 2~~

Już ponad 2 miesiące nie widziałam się z Carlosem. Od mojego wyjazdu rozmawialiśmy tylko czasami na skype, ale moje uczucie do niego nie zmieniło się. Wciąż go kochałam, a on zapewniał, że on mnie również :) Też już od ponad dwóch miesięcy nie mam żadnego kontaktu z Karoliną. Nie odezwała się do nikogo. Ani do rodziców, ani również do mnie czy Julki. Julia nie miała też żadnego kontaktu z Łukaszem, ale on napisał, że wyjeżdża z Los Angeles sam i chce zacząć swoje życie od nowa, bez Karoliny. Na początku myślałam, że wyjechali razem, ale ten list przekonał mnie, że nie. Nie miałam zielonego pojęcia co jej odbiło, gdzie, z kim i po co wyjechała. Przecież wiem, że kochała Jamesa, ale z jakiegoś powodu odeszła. Miałam tylko nadzieję, że wróci… Gdy wróciłam do domu czekała na mnie niespodzianka w moim pokoju. Na łóżku smacznie spał Carlos.

- Carlos?! – krzyknęłam, a ten się od razu obudził i uśmiechnął do mnie

- Tak kotku. – od razu weszłam na łóżko i przytuliłam się do niego

- Tęskniłam. – szepnęłam

- A ja za Tobą. Kocham Cię.

- Ja Ciebie. – na potwierdzenie pocałowaliśmy się długaśnie, żeby się sobą nacieszyć

- Niespodzianka się udała? – spytała mama wchodząc do pokoju

- No pewnie. – uśmiechnęłam się przytulając do Carlosa

- A na ile może zostać? – spytałam

- Calutki tydzień. – powiedział Carlito

- Naprawdę? – ucieszyłam się

- Tak. Nacieszcie się sobą. – powiedziała i wyszła

- Jak się James trzyma?

- Od jakiegoś często potajemnie z kimś rozmawia przez telefon i rzuca wszystko, gdy ten ktoś do niego zadzwoni.

- Myślisz, że Karolina? – spytałam

- Nie mam pojęcia, a nic nam nie chce powiedzieć.

- Cholernie za nią tęsknie. Brakuje mi jej jak nie wiem.

- Miejmy nadzieję, że zmądrzeje.

- Oby. – wtuliłam się z niego mocno i najchętniej nie wychodziłam bym z jego objęć przez długi czas…

~~perspektywa Karoli numer 1~~

Teraz akurat szłam z Łukaszem na wizytę do lekarza i podawałam tam inne nazwisko, a Łukasz jakoś załatwił nam nowe dowody z innymi danymi i według nich miałam 18 lat. Gdy wysiedliśmy z samochodu poszłam do wejścia i wpadłam na kogoś.

- Przepraszam. – powiedziałam i spojrzałam na tą osobę

- Nie ma za… - wcięło mnie gdy na potwierdzenie, że to on usłyszałam jego głos

- Co tu robisz? – spytał szybko, a Łukasz szedł w naszą stronę

- Poczekaj. – powiedziałam i ruszyłam do drzwi

- Z kim rozmawiałaś? – spytał Łukasz wchodząc za mną

- Wpadłam na kogoś i przeprosiłam tą osobę.

- A no dobrze. Chodź.

- Wiesz muszę iść do toalety. – powiedziałam, gdy jeden z BTR wszedł do środka chwile po nas

- Ok. Pójdę zająć kolejkę. – odszedł, a ja podeszłam do niego i pociągnęłam w stronę toalet, a potem zamknęłam

- Do cholery Karolina co Ty tu robisz z Łukaszem? – spytał zdziwiony…

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zdziwiony kto? :D Jak myślicie na kogo wpadła? James, Logan, Kendall czy Carlito (tak wiem, jest w Polsce :D) szansa 1 do 3 :D i mam nadzieję, że mnie nie zabijecie :P