rozdział 11

Po chwili usnęłam naprawdę. Obudziłam się gdy Łukasz zaczął mnie dotykać po brzuchu.

- Co jest? – odsunęłam jego ręce

- Spokojnie. Chciałem Cię tylko zapiąć. – powiedział rozbawiony

- Aaa.. Dzięki. – powiedziałam zmieszana i zapięłam się

Po chwili lądowaliśmy i wyszliśmy z samolotu.

- Nie masz żadnych bagaży? – spytał zdziwiony

- Nie.

- Ok, nie pytam, ale Cię odwiozę.

- Niby czym?

- Przecież przed wylotem zostawiłem tu samochód.

- Faktycznie, ale nie dzięki.

- I tak Cię podwiozę. – położył mnie sobie na ramieniu i zaczął iść w kierunku parkingu

- Łukasz. – zaśmiałam się i zaczęłam walić go po plecach, ale on i tak puścił mnie dopiero obok swojego samochodu

- Głupek! – walnęłam go w ramię i zaśmiałam się

- Wsiadaj. – powiedział otwierając samochód

- Ale Łukasz nie potrzebnie. – wziął mnie na ręce i posadził na miejscu pasażera

- No idiota i tyle. – zaśmiałam się, a on przymknął drzwi i po chwili pojawił się obok mnie na miejscu kierowcy

Chwilę potem byliśmy pod moim domem.

- Dzięki uparciuchu. – powiedziałam i na pożegnanie pocałowałam go w policzek

- Nie ma za co. – uśmiechnął się tylko, a ja wyszłam

Podeszłam pod drzwi i zadzwonił dzwonkiem, bo nie wzięłam kluczy.

- Karola? – zapytała zdziwiona otwierając drzwi

- No miłe powitanie. – uśmiechnęłam się

- Czemu tak wcześnie? – spytała

- A czemu nie? – uśmiechnęłam się

- Kto Cię podwoził? – spytała

- Łukasz.

- Przyjechał razem z Tobą?

- Nie. Spotkaliśmy się w samolocie.

- Jak to w samolocie?

- No nie jesteśmy już razem.

- Nareszcie. – powiedział tata wychodząc z kuchni

- No dzięki tato. – zaśmiałam się

- Skoro jesteś wcześniej to Ci kogoś przedstawimy. – uśmiechnęła się

- Mała już tu jest? – uśmiechnęłam się

- Tak. – powiedział tata i wszedł do kuchni

- Cześć. – powiedziałam wchodząc do kuchni i uśmiechając się do słodkiej brunetki

- Cześć. – uśmiechnęła się do mnie

- Jestem Karolina, a Ty? – powiedziałam kucając przy niej

- A ja Madzia.

- Ślicznie. – uśmiechnęłam się do niej

- To Ty masz śliczne imię. – uśmiechnęła się do mnie

- Ty masz ładniejsze. – połaskotałam ją delikatnie

- Ciocia mówiła, że będziesz dopiero w niedziele.

- A chciałam się z Tobą prędko spotkać i od razu wsiadłam w samolot. – powiedziałam z uśmiechem

- Leciałaś samolotem? – rozpromieniała mała

- Tak.

- Też bym kiedyś chciała.

- A pomyślimy nad tym. – powiedziała mama uśmiechając się

- Jeszcze kiedyś polecisz. – uśmiechnęłam się do niej

- Chciałabym z Tobą. – uśmiechnęła się słodko

- To Ci mogę obiecać, że kiedyś polecimy razem.

- Naprawdę?

- Ja zawsze dotrzymuje obietnic. – uśmiechnęłam się

- To fajnie. – przytuliła mnie mocno

- A może poleci z Tobą do Ameryki na wakacje? – spytał tata

- Co takiego? – spytałam razem z mamą

- Poznałybyście się, a mała spędziłaby miłe wakacje.

- Czemu nie, ale muszę najpierw zapytać się cioci Julii.

- To na co czekasz? – spytał z uśmiechem tata

- To nie jest dobry pomysł. – zaczęła mama

- Czemu? – powiedziałam razem z Madzią

- Magda jesteś jeszcze mała. - zwróciła się do niej

- Mamo przecież się nią zaopiekuje. – powiedziałam

- Nie jestem pewna czy to dobry pomysł. – młoda do niej podbiegła

- Proszę. – powiedziała przytulając się do jej tułowia

- Chyba nie odmówisz? – powiedziałam razem z tatą

- Madziu… - mama kucnęła przy niej

- Naprawdę chciałabyś polecieć z Karoliną? – zapytała po chwili

- Tak, tak! – krzyknęła i przytuliła ją

- Proszę ciociu.

- Karola dzwoń do Julki.

- Już. – uśmiechnęłam się

Wyjęłam telefon i szybko wybrałam numer Julii.

- Hej Jula.

- No cześć. Gdzie Ty się podziewasz?

- Jestem w Warszawie.

- Co takiego? – spytała zdziwiona

- Opowiem Ci wszystko jak wrócę do L.A. Mam pytanie.

- Słucham Cię.

- Czy Twoja ciocia zgodziła się, żebym przyjechała z moją siostrą? – na te słowa mała się uśmiechnęła

- Pewnie. Ale jak to siostrą?

- Opowiem Ci jak wrócę. Za kilka dni będziemy.

- No ok. Nie mogę się doczekać.

- Papa.

- Pa. – rozłączyłam się

- Bez problemu. – uśmiechnęłam się

- Czyli będę lecieć samolotem? – zapytała Madzia

- Tak. – uśmiechnęłam się do niej

- Fajnie. – podbiegła do mnie i przytuliła mnie

- To kiedy jedziecie? – spytał tata

- Myślę, że w poniedziałek wystartujemy, co Ty na to? – spytałam Magdę

- Tak. – uśmiechnęła się szeroko

- To jak pakujemy się? – spytałam ją

- Ja nie mam dużo ciuszków. – powiedziała

- A chcesz? – spytała mama

- Pewnie. – uśmiechnęła się

- Karola masz ochotę pojechać z małą na zakupy? – spytała mnie

- No pewnie. – uśmiechnęłam się

- Madzia zakładaj buty. – powiedziała mama, a młoda wybiegła z kuchni

- Masz tu kartę. Macie tu 2 tyś. Kupuj jej co chce i sama też możesz sobie coś kupić. – puścił mi oczko tata

- A wy nie jedziecie? – spytałam

- Tata was podwiezie. Na pewno lepiej będzie jej się chodziło po sklepach z Tobą.

- No ok. Jak chcecie.

Po chwili byłyśmy gotowe i tata zawiózł nas do centrum handlowego. Wyszłyśmy z samochodu i od razu udałyśmy się na podbój sklepów z ciuchami dla młodszych dzieci.

- Pomożesz mi coś wybrać? – zapytała, gdy weszłyśmy do pierwszego ze sklepów

- Pewnie. Po to tu jestem. – uśmiechnęła się do mnie

W pierwszym sklepie kupiłyśmy jej 2 bluzki, a nawet można powiedzieć, że bluzeczki jak to dla 13-letniej dziewczynki;) Na szczęście mała nie miała szału na punkcie Hanny Montany czy innych gwiazdek Disnejowskich.  Przeszłyśmy kilka sklepów, włącznie z butami. Gdy weszłyśmy do H&M małej wpadła w oko bluzka dla osoby takiej jak ja.

- To jest ładne. – powiedziała

- Madziu, ale to jest na Ciebie za duże.

- Ale ja wiem. Ty byś ładnie w niej wyglądała. – uśmiechnęła się

- Madzia jesteśmy tu dla Ciebie na zakupy.

- Słyszałam jak wujek mówi, że Ty też możesz coś kupić.

- Ale ja nie chce. – powiedziałam z uśmiechem

- Proszę przymierz. Inaczej nie polecę samolotem. – założyła rączki

- Będziesz mnie szantażować? – zaśmiałam się cicho

- Tak. – zaśmiała się

- Naprawdę chcesz, żebym przymierzyła tą bluzkę? – zapytałam zerkając na nią

- Tak. Jestem pewna, że będziesz w niej pięknie wyglądać.

- To chodź. – chwyciłam ją za rękę i poszłyśmy do przymierzalni

Weszłam z nią do przymierzalni, bo nie chciałam jej samej zostawiać. Gdy zdjęłam bluzkę zasłoniła oczka.

- Hej stało się coś? – spytałam ją

- Nie. Chce, żebyś miała trochę prywatności.

- Jesteś kochana. – pogłaskałam ją po policzku i założyłam bluzkę

- Już. – odsłoniła oczy

- Wiedziałam, że będzie Ci pasować. – uśmiechnęła się, a ja spojrzałam w lustro

- Jeju faktycznie jest śliczna. – przejrzałam się w lustrze

- Mówiłam. Kupujesz ją. – uśmiechnęła się

- Nie potrzeba.

- Karola. – tupnęła nóżką

- Ahh… - powtórzyłam po niej i zaczęłyśmy się obie śmiać

- No dobrze. Kupię ją, bo mi się spodobała.

- Cieszę się. – zasłoniła znów oczka

Takim sposobem namówiła mnie jeszcze na 2 bluzki i jedną sukienkę. Po zakupach poszłyśmy jeszcze do kawiarni. Zamówiłam 2 gorące czekolady i jedną jej dałam.

- Dziękuje. – uśmiechnęła się do mnie

Zaczął dzwonić mój telefon. Zauważyłam, że to James i od razu odrzuciłam połączenie, powtarzając to kilka razy, aż w końcu zadzwoniła Karolina.

- Gdzie Ty jesteś? – spytała zaspana

- W Warszawie.

- Co?! – krzyknęła

- Głupia jak to w Warszawie?

- Normalnie. Przyjechałam poznać moją siostrzyczkę. – uśmiechnęła się do mnie

- Przecież miałaś jechać w niedziele.

- Po co czekać. James i tak był na mnie zły i jeszcze próbował mi wmówić, że łączy mnie coś z Loganem.

- Co takiego?

- Dobra nie ważne. Wracam w poniedziałek i będziemy nocować u cioci Julki.

- No ok. Wrócę do cioci Julki z Tobą...