rozdział 39

- Zaraz, zaraz. Nie bądź taki pewny. – poprawił się, a ja zjechałam niżej i poczułam namiocik

- James. – zaśmiałam się

- No co? – wyszczerzył się i położył kartę

- Czyżby masz ochotę? – szepnęłam mu do ucha i przygryzłam jego płatek uszny

- Jakbyś nie wiedziała. – zaśmialiśmy się

- To wygrywaj i gdzieś się przejdziemy. – przejechałam noskiem po jego policzku i musnęłam go ustami

- Ale mnie nie rozpraszaj. – uśmiechnął się i musnął moje usta

- Rozpraszaj, rozpraszaj. – wtrącił Logan

- Spadaj. – powiedziałam razem z Jamesem i wszyscy zaczęliśmy się śmiać

Szybko skończyli i Logan przegrał.

- Miałaś go rozpraszać.

- Oj cicho. Chodź. – wstałam z Jamesa i pociągnęłam za rękę

- Gdzie idziemy? – szepnęłam przed namiotem

- Mam pomysł. – okrążył namiot, a ja podążyłam za nim

- Co Ty James? – spytałam

- Czekaj. – otworzył ,,tajemne wejście’’ i wyszedł z ręcznikiem

- Aaa. – wyszczerzyłam się

- Co wy? – z drugiej strony pojawili się Logan i Kendall

- Nic. – James zdążył schować ręcznik i wyszczerzył się

- Pff… - powiedzieli i zamknęli naszą sypialnie, a potem zaśmialiśmy się piątką

- Chodź. – pociągnął mnie za rękę i poszliśmy pod prysznic

Zamknął szybko drzwi na klucz i zaczął się rozbierać, a ja zaczęłam się na niego patrzyć i śmiać.

- No co? – wyszczerzył się zdejmując spodnie

- Mam głupiego chłopaka. – zachichotałam i zaczęłam zdejmować bluzkę, a gdy James już był w samych bokserkach sam zaczął wszystko ze mnie zdejmować i po chwili miałam na sobie tylko bieliznę

- Kocham Cie Kotek. – powiedział i zaczął mnie całować, a po chwili już nie miałam na sobie stanika, a po chwili także i dolnej partii razem z Jamesem i weszliśmy pod prysznic, a James okręcił wodę

- Żeby nie było. – powiedział i zaśmialiśmy się, a po chwili już się zaspokoiliśmy

- Napaleniec. – uśmiechnęłam się

- A to wszystko przez Ciebie. – wystawił ząbki

- Nikt mi Cię nie odbierze? – spytałam cicho

- Nie. Jestem tylko Twój. – na potwierdzenie pocałował mnie

- Chyba, że Ty nie będziesz mnie chciała. – powiedział smutno

- Nigdy w życiu. – mocniej go przytuliłam

- I bardzo mnie to cieszy.

Wytarliśmy się i wyszliśmy z pod prysznica, a tam Logan mył ręce.

- Tył zwrot. – powiedziałam, ale już za późno

- A wy co? – podszedł do nas i zaczął się śmiać

- Dobra, przecież wiadomo. – brechtał z nas Logan

- Buźka na kłódkę. – ostrzegłam go

- Spoko, spoko. – zaśmiał się

Poszliśmy do namiotu, a James jeszcze poszedł do tyłu zostawić ręcznik i przeszedł do środka przez naszą sypialnię.

- Aaa braliście prysznic. – zaśmiał się Kendall widząc mnie

- Fuck. Mokre włosy. – dotknęłam swoich włosów

- Nawet nic nie musiałem mówić. – znów śmiał się Logan

- Spadówa. – wystawiłam im język

- O czym gadka? – spytała rozbawiona Madzia

- Aaa… No yh… wyczaili co zrobiłam z Jamesem.

- Czyli? – zaczęła się śmiać

- Wkurzające jest to, że każdy musi wiedzieć kiedy to robimy.

- Przed nimi nie da się nic ukryć. – objął mnie James

- To nie jest pocieszające. – zaśmiałam się

- Oj tam, oj tam. Niech sobie wiedzą. – objął mnie w talii i przytulił od tyłu, a potem zaczął smyrać noskiem po szyi

- Chyba nie do końca go zaspokoiłaś. – zaśmiał się Kendall

- Stul pyszczek. – kopnęłam go w tyłek, a on się przewrócił i rzecz jasna skomentowaliśmy to śmiechem

- Dzięki. – wstał i widziałam, że chce się jakoś odegrać, więc wyrwałam się Jamesowi i wybiegłam z namiotu

- I tak Cię złapie. – wybiegł za mną, a ja już byłam na ulicy

- Kendall, ale to nie moja wina, że się potknąłeś. – szłam rozbawiona przodem do niego, a ten szedł już wolniejszym tempem

- Nie wcale. Jak byś mnie nie kopnęła to bym nie zaliczył gleby.

- Oj tam, oj tam. – zaśmiałam się

- Ja Ci dam oj tam, oj tam. – zaczął na nowo biec, więc i ja biegiem ruszyłam do przodu

- Karolina no! – zaczął się śmiać, ale nie miałam zamiaru zwolnić

- Kendall no! – papugowałam go i biegłam dalej, odwracając się na chwilę i nie był to dobry pomysł, bo na kogoś wbiegłam

- Sory! – zobaczyłam, że to Marcin

- Spoko. – uśmiechnął się

- Czy mi się wydaje, czy Kendall Cię goni? – zaśmiał się, a ja się odwróciłam i już zaraz był przy nas

- Tak. – zaśmiałam się i odbiegłam od niego, a w końcu schowałam się za drzewem, a Kendalla nigdzie nie widziałam

- Buu!!! – krzyknął mi po chwili ktoś do ucha, a ja się przewróciłam

- Kendall! – zmierzyłam go wzrokiem

- Łachudro jedna. – usiadł na mnie okrakiem i oczywiście zaczął łaskotać

- Kendall ja Cię proszę! – śmiałam się cały czas

- Bezkarnie Ci to nie przejdzie. – śmiał się razem ze mną

- Jasne, jasne. – przestał na chwilę

- Pewna?

- Tak. – wyszczerzyłam się

- Marzysz. – zaczął mnie znów łaskotać i dręczył mnie dłuższą chwilę

- Piotrek zobacz jak się tam gwałcą. – powiedział ktoś głośniej, a ja od razu się odwróciłam i zobaczyłam jak Fabian i Piotrek stoją niedaleko na ulicy

- Chyba sam się gwałcisz. – zaśmiałam się

- A Ty łajzo przestań. – udało mi się złapać ręce Kendalla

- Ups… - spojrzał na mnie zdziwiony, a ja wyślizgnęłam się spod niego

- Jesteś świnią Kendallu Schmidtcie! (nie wiem czy dobrze napisałam :))

- Kendall Schimdt? – było słychać głos kilku dziewczynek i gdy spojrzałam na ulice rozglądały się

- Kładź się. – powiedział cicho i nim zdążyłam coś zrobić już leżał na mnie i położył głowę na moim lewym ramieniu, tak żeby żadna go nie zauważyła

- I nie waż się coś krzyknąć. – szepnął mi do ucha

- A wy to na co się gapicie i się brechtacie? – do chłopaków podszedł Michał i popatrzył tam gdzie i oni patrzyli czyli na nas

- A Ci to co? – zaśmiał się

- Gwałcą się. – odpowiedzieli, a potem jeszcze głośniej zaczęli się śmiać

- Pożałujesz tych słów. – zauważył błyski fleszy

- Kendall już mamy miejsce w gazecie. – odwróciłam od razu głowę do niego

- Co? – zdziwił się i odwrócił głowę do mnie, że mieliśmy twarze w małej odległości od siebie

- Ktoś nam fotki cyknął. Jakaś szuja przyjechała tu za nami.

- Najwyżej. – zaśmiał się i odchylił głowę, żeby się porozglądać

- Żadnej dziewczynki. – wstał ze mnie i podał rękę

- Szuja. – podniosłam się i zaczęłam otrzepywać

- O to już się nie gwałcą? – powiedział Fabian i zaczął się na nowo śmiać

- Nie. – wyszliśmy zza tego drzewa i podeszliśmy do nich

- Co Ci zrobiła? – spytał rozbawiony Michał

- Kopnęła i zaliczyłem glebę. – spiorunował mnie wzrokiem, a ja wraz z chłopakami wybuchliśmy śmiechem

- No dzięki. – założył ręce na klacie

- Wyluzuj. Przepraszam no. – pocałowałam go w policzek

- Nie działa. A jeszcze wykrzykujesz moje nazwisko.

- Kendall! – krzyknęła jakaś dziewczynka i wbiegła w jego ramiona

- Świetnie. – próbował ją jakoś odciągnąć, ale nic z tego

- Ej Patrycja wyluzuj co? – chłopaki jakoś odciągnęli ją od niego

- Kto to? – spytałam ich

- Miejscowa fanka każdego zespołu. – powiedział Piotrek specjalnie po angielsku (dziewczynka miała około 10 może 11 lat) i mogliśmy mieć pewność, że nie zrozumiała, bo zadała pytanie.

- Co powiedziałeś? Nic nie zrozumiałam.

- Nie ważne. Idź lepiej do domu.

- Fajnie. – założyła ręce i odeszła

- Ja się idę schować. – zmroził mnie wzrokiem i udał w stronę pola namiotowego

- Dobra ja też spadam. Narazka. – podbiegłam do niego i podskoczyłam na jego ramionach

- Karola! – krzyknął i upadł, ale oparł się na rękach i nie dosłownie leżał, a znów usłyszeliśmy śmiech chłopaków

- Sorki! – zaśmiałam się i zaczęłam biec w stronę namiotu, a gdy do niego wbiegłam, wpadłam do naszej sypialni i zasunęłam ją

- Co jest? – usłyszałam pytanie od Magdy, Jamesa i Logana

- Cicho! – szepnęłam, a po chwili usłyszałam Kendalla

- Gdzie ta łachudra? – nikt mu nie odpowiedział

- Pewnie tu. – widziałam, że podszedł do naszej sypialni, a ja otworzyłam tyle przejście i schowałam się za jakimś namiotem

-------------------------------------------------------------------------------------------------------

Nie ma to jak wredna Karolcia :D I nie wiem czy pisałam, Bohaterowie są zaktualizowani :)