rozdział 9

- Karolina możemy pogadać? – odezwał się Carlos

- Ok. – odpowiedziała i wyszli

- Niezłe zagranie. – zaśmiał się Logan

- Ma się te pomysły. – poruszyłam brwiami

- A co z wami? – spytał Kendall, a ja spojrzałam na Jamesa

- A jak myślicie? – spytał James rozbawiony

- Jesteście razem? – spytał Logan

- Tak. – powiedział James, muskając mnie w usta

Karolina z Carlosem wrócili.

- I? – spytałam

- Jesteśmy ze sobą. – zaczęłam się śmiać

- Z czego się śmiejesz, głupia? – spytała rozbawiona

- Bo to jest zabawne.

- Ej o co chodzi? – spytali chłopaki

- Nie nic. – powiedziałam i przestałam się śmiać

- Pff… - powiedzieli wszyscy

Zadzwonił telefon Kendalla.

- Zbieramy się. – powiedział

- Widzimy się później. – James szybko mnie pocałował, a Carlos Karolę i wyszli

- Gdzie oni tak zawsze wychodzą? – spytałam sama siebie

- Nie mam zielonego pojęcia. – powiedziała i usiadła przy mnie

- Co robimy? – spytała, a ja kichnęłam

- Ty idziesz do łóżka.

- Co? Nie no ej. – pociągnęła mnie i zaprowadziła do pokoju Jamesa

- Marsz spać i to już. – położyłam się na łóżku i otuliła mnie kocem, a potem kołdrą

- A Ty co będziesz robić? – spytałam

- Zrobię Ci rosół. Szybciej wyzdrowiejesz.

- Ej no przestań. Nie musisz mi gotować.

- I tak się będę nudzić. Nie marudź.

- Karolina…

- No właśnie. Karolina. Śpij.

- Dzięki. – powiedziałam

- Nie ma za co. – uśmiechnęła się i wyszła

Nie wiem ile spałam, ale gdy wstałam czułam się o wiele lepiej. Spojrzałam na zegarek w pokoju i okazało się, że była 13. Zauważyłam, że w pokoju był plecak z moimi ciuchami. Wyjęłam jakąś koszulkę i spodnie po czym poszłam przebrać się do łazienki i zeszłam do dół.  Karola siedziała i oglądała jakiś film w tv.

- O już wstałaś? – uśmiechnęła się do mnie i wstała z sofy

- Czuję się o wiele lepiej. – uśmiechnęłam się

- No widzisz. – poszła do kuchni, a ja weszłam za nią

- Odgrzać Ci rosół?

- Tak. – nastawiła na gaz

- Wiesz… - podeszłam do niej

- Kocham Cię. – uśmiechnęłam się i przytuliłam ją

- Wiem, a ja Ciebie.

- Co to za romans? – usłyszałyśmy

- Że co? – odwróciłam się rozbawiona

- Jakieś miłości sobie tu wyznajecie. – powiedział James odciągając mnie od Karoliny i całując, zauważyłam, że dokładnie to samo zrobił Carlos

- Oni są nienormalni. – powiedziałam do Karoliny

- Prawda. – zaśmiała się

- Czy mi się zdaje, czy powiedziałaś, że jesteśmy nie normalni? – spytał James

- Nie. – powiedziałam kręcąc głową rozbawiona

- Jasne, jasne.

- Oj tam, oj tam. – uśmiechnęłam się do niego i przytuliłam go mocno

- Przebaczone? – wspięłam się po chwili na palce i pocałowałam go

- Już tak. – uśmiechnął się

- Ej coś się przypala. – powiedział Logan wchodząc do kuchni, a Karolina szybko podbiegła do kuchenki

- Mamy trochę mniej rosołu. – powiedziała i zaczęła się śmiać

Podeszłam do niej i zobaczyłam, że jest tam tylko trochę na dnie.

- Ej no! – założyłam ręce

- Dla Ciebie starczy. – zaśmiała się

- Chyba tylko na pół kubka.

- Ciesz się, że chociaż to.  – wzięłam łyżkę i spróbowałam

- Przecież to jest cholernie słone. – wzięła ode mnie łyżkę i sama spróbowała

- To nie zjesz rosołu. – powiedziała i wylała tą resztkę co została w garnku

- O czym wy mówicie w ogóle? – spytali chłopcy

- O tym jak wygotowała rosół. – powiedziałam

- Dobrze, że kupiliśmy coś po drodze. – powiedział wchodząc do kuchni Kendall i położył na stole 4 pizze

- Ciekawe kto to zje? – spytała Karolina

- C i J.

- Tak samo. – zgodziła się ze mną

- Carlos i James. – powiedział Logan, a my wybuchłyśmy śmiechem

- Żółwik. – zrobiłyśmy naszego żółwika

(w sensie taki jak często Kelly i Gustawo przybijają, a tu jest Jamesa ;) :) )

- Ej to mój żółw. – oburzył się James, a ja spojrzałam na niego zdziwiona

- Nigdy nie widziałam, żebyś w ogóle żółwika robił.

- Bo… - zaciął się

- Bo? – spytałam, podchodząc do niego

- Bo nie robię go często. – powiedział po chwili po czym objął mnie i pocałował

Chłopaki z Karoliną zaczęli wcinać pizzę, a James po chwili mnie puścił i też zabraliśmy się na konsumowanie. Po ,,obiedzie’’ szepnął mi na ucho:

- Chciałabyś może wybrać się do kina?

- Czemu nie. – uśmiechnęłam się

- No to chodź. – pociągnął mnie za sobą i poszliśmy do jego pokoju

Wziął jakieś ciuchy i powiedział:

- Mogę pierwszy? – spytał

- Pewnie. – poszedł do łazienki, a ja wybrałam się do łazienki na piętrze

Gdy wróciłam James był jeszcze w łazience, ale po chwili wyszedł i zaskoczył go mój widok.

- Już ubrana? – spytał

- Poszłam do łazienki na piętrze, a po za tym ja nie siedzę tam tak długo jak Ty.

- Oj Kotek. – zmrużył oczy

- No co?

- Muszę dbać o wygląd, żebym Ci się podobał. – poprawił sobie grzywkę uśmiechając się

- Głupi. Jak by to chodziło tylko o wygląd.

- No nie tylko. – uśmiechnął się i mnie pocałował

Zeszliśmy na dół i Logan spytał:

- Gdzie idziecie?

- Do kina. – odpowiedział James

- Nam się nie chce i wybraliśmy kino domowe. – powiedział Carlos, a wszyscy zaczęli się śmiać

- Dobra, my spadamy. – powiedział James i wyszliśmy

W kinie wybraliśmy jakąś komedię romantyczną z przymusu Jamesa. Gdy wyszliśmy z kina wyciągnął mnie na długi spacer po mieście. Wracając do domu zauważyliśmy, że wszystkie okna są zasłonięte.

- Co oni tam robią? – zdziwiliśmy się oboje

Weszliśmy do domu i okazało się, że zrobili sobie maraton z horrorami.

- Oglądacie z nami? Właśnie zaczynamy oglądać kolejny.

- O tak. Mam dość komedii romantycznych.

- Ej! To Ty nalegałeś. – powiedziałam

- No wiem, ale myślałem, że będzie lepiej.

- Pff… - powiedziałam

- Chodź. – pociągnął mnie na sofę i usadził sobie mnie na kolanach, ale zaczął dzwonić mój telefon

- Zaraz wracam. – powiedziałam i poszłam do kuchni, żeby spokojnie porozmawiać

- Hej mamuś. – odebrałam witając się od razu

- Hej córcia. Co tam u Ciebie?

- A wszystko ok. A co tam u was? – spytałam

- U nas dobrze. Chciałam Ci coś powiedzieć.

- Słucham.

- Nie długo w naszej rodzinie się nowa osóbka.

- Jesteś w ciąży? – powiedziałam z uśmiechem

- Nie w tym sensie. – zaśmiała się

- Więc co masz na myśli? – spytałam zdziwiona

- Mieliśmy to zrobić dopiero za jakiś czas, ale teraz wyjechałaś i przyśpieszyliśmy wszystko.

- Mamo co masz na myśli? – nie wiedziałam już o co chodzi

- No… Chcieliśmy zaadoptować pewną dziewczynę.

- To fajnie. Ile ma lat?

- 13.

- Przynajmniej będziecie mieli kogoś na pocieszenie jak mnie nie będzie. – zaśmiałam się

- Skoro tak miło to przyjęłaś to przylecisz się z nią przywitać?

- Co?! – powiedziałam zszokowana

- Córciu przylecisz.

- Mamo, no nie. Proszę. Spotkam się z nią później! – do kuchni weszła Karola

- Nawet nie chce słyszeć odmowy. W niedziele Cię widzę w Warszawie.

- Mamo! – wkurzyłam się

- Co jest? – spytała szeptem Karolina

- Mamo no proszę. – powiedziałam błagalnie

- Nie Karolina. W niedziele jesteś w Warszawie. Będziesz mogła potem wrócić, ale masz przyjechać chociaż na 3 dni.

- No mamo!

- Cztery dni.

- Ale mamo!

- Chcesz zostać 5 dni?

- Już dobrze. Postawiłaś na swoim jak zawsze.

- No to się cieszę. W niedziele się widzimy.

- Ok. – powiedziałam i rozłączyłam się

- Co się stało? – spytała Karolina

- Nic. – powiedziałam rzucając telefon i idąc szybko do pokoju Jamesa, zamykając się w łazience

- Karolina! – usłyszałam za sobą Jamesa i Karolinę

- Nie chce z nikim gadać. – krzyknęłam

- Poczekaj. – powiedziała do Jamesa i usłyszałam, że odszedł gdzieś

- Wpuść mnie. – powiedziała

- Nie.

- Karolina.

- Nie chce z nikim gadać.

- Nie zachowuj się jak dzieciak. – nie odzywałam się

- No wpuść mnie. – zaczęła walić w drzwi

- Nie! – krzyknęłam

- No czemu?

- Bo nie chce z nikim gadać!

- Co mówi? – spytał James

- Że nie chce z nikim gadać. – powiedziała mu

- Nawet ze mną? – spytał

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 Właśnie o to przeczytaliście kolejny rozdział mojego opka i jak wam się podobało? :)