O Loganie

Dnia 13 września 2010r. odbywał się koncert zespołu Linkin Park w Warszawie. Było na nim mnóstwo osób w tym dwie szczególne. Nikt nie przypuszczał, że w ogóle się spotkają. Dziewczyna z Warszawy i chłopak z Los Angeles. Jak mogli by się spotkać? Dziewczyna wiedziała o nim wiele, a on o niej nic. Ona nigdy nie przypuszczała, że się spotkają, a on tym bardziej. Nie wiedział o jej istnieniu i kim jest. Oboje byli na koncercie jednego ze swoich ulubionych zespołów. Ona dlatego, że dział się w Warszawie, gdzie indziej by nie pojechała, a on dlatego, że sądzi, iż jest to mały kraj i nikt go tam nie zna. On mimo świetnej zabawy na koncercie myślał, gdzie się może podziać. Na lotnisku zagubiono jego walizkę, a tam zostawił wszystkie swoje pieniądze i dokumenty. Winił sam siebie, że zostawił tam wszystko, ale nocleg musiał sobie znaleźć. Musi tu zostać do odnalezienia jego walizki. Los jednak miał już przygotowane gdzie ma spać.

- Niezły prezent na urodziny sobie sprawiłem. – powiedział sam do siebie i nalał sobie darmowego napoju, którego można było sobie wziąć na koncercie.

Odwrócił się, ale przez przypadek na kogoś wpadł. Cała zawartość plastikowego kubeczka znalazła się na bluzce dziewczyny.

- Jak pech to pech. – powiedział w jego ojczystym języku po czym odwrócił się w celu poszukania czegoś do wysuszenia koszulki dziewczyny

- Kto ma pecha ten ma pecha. – odpowiedziała mu dziewczyna i dostała od niego jakąś chusteczkę

- Przepraszam. Zamyśliłem się.

- Zauważyłam.  – odpowiedziała próbując jakoś zatuszować plamę, ale nic z tego

- Naprawdę przepraszam. – powtórzył się, a ona spojrzała na niego i jej oczy od razu się rozszerzyły

- Co tu robisz?! – zdziwiła się

- Znasz mnie? – spytał równie zaskoczony

- Pewnie. Jesteś z Big Time Rush.

- A myślałem, że w tej dziurze nikt nie będzie mnie znał. –przekręcił oczami

- No dzięki. Ja tu mieszkam.

- Sorki. – powiedział zmieszany

- Co Cię tu przyprowadza? Aż tutaj leciałeś na koncert LP? – spytała

- Jak powiedziałem, myślałem, że nikt tu nie będzie mnie znał, ale Ty jednak  znasz.

- Nawet taka dziura ma telewizję i Nickelodeon. Myślisz, że tylko na swoim kontynencie macie fanki?

- No nie. A Ty jesteś naszą fanką? – uśmiechnął się zadziornie

- Chyba przestanę. – powiedziała ścierając nadal plamę

- No świetnie, to staniesz się antyfanką? – spytał, a ona się zaśmiała

- Bez przesady. Do kiedy zostajesz w tej dziurze? – powiedziała z naciskiem na ostatnie słowo, a jemu zrobiło się głupio

- Muszę znaleźć sobie nocleg, bo na lotnisku zgubili mój bagaż, a tam zostawiłem portfel i dokumenty.

- Kto normalny zostawia dokumenty i kasę w bagażu? – pokręciła głową z dezaprobatą

- Ja nie jestem normalny.  –uśmiechnął się, a ona odwzajemniła uśmiech

- Wiesz mogę załatwić darmowy nocleg. – powiedziała po dłuższej chwili

- Serio? – spytał zaskoczony

- Możesz u mnie przenocować, ale w tajemnicy. Moi rodzice nie mogą  się dowiedzieć.

- Wszystko tylko, żeby nie spać pod mostem. – powiedział, a po chwili oboje zaśmiali się

(perspektywa pisania dziewczyny)

- Logan ja mówię serio, że nikt ma się nie dowiedzieć. Moi rodzice by mnie zamordowali,gdyby się dowiedzieli, że nocuje u siebie zupełnie nieznanego mi faceta. –powiedziałam

- Ale jesteś naszą fanką to pewnie trochę mnie znasz. – uśmiechnął się

- Ale widzę Cię po raz pierwszy w życiu.

- Oj tam, oj tam. – powiedział, a po chwili uśmiechnął

- Chodź. Nie będę tak chodziła z tą plamą. – uśmiechnął się przepraszająco, a ja wzięłam go za rękę i poprowadziłam do wyjścia

Wyszliśmy z klubu, kierując się do mojego domu. Wracaliśmy na piechotę, ponieważ Logan chciał obejrzeć trochę Warszawę i gdy szliśmy pytał mnie o sporą część mijanych rzeczy po czym przystawaliśmy i opowiadałam mu to co wiedziałam. Do domu zaszliśmy po 22-tej.

- Zaczekaj tu, ok.? – poprosiłam go przed drzwiami

- Ok. –uśmiechnął się do mnie, a gdy otworzyłam drzwi i wchodziłam, zobaczyłam, że szliśmy trzymając się za rękę, więc od razu wyjęłam rękę z jego uścisku i weszłam do domu

- Boże szłam przez miasto trzymając za rękę mojego ulubionego wokalistę. To jakiś cud. –szepnęłam do siebie w salonie, a rodziców nie było

Weszłam do kuchni, a tam leżała karteczka od rodziców. Pojechali na działkę. Wrócą rano w poniedziałek, bo mają wolne.

- O tak. –powiedziałam z wyszczerzem i wróciłam po Logana

- Wchodź. –otworzyłam drzwi, po czym ujęłam jego rękę i wciągnęłam do środka

- A Twoi rodzice? – zatrzymał się w przedpokoju, a ja wraz z nim, bo wciąż trzymaliśmy się za ręce

- Nie ma ich do poniedziałku. – powiedziałam uśmiechając się

- A to wolna chata? – spytał z uśmiechem

- Tak, a co masz na myśli? – powiedziałam mrużąc oczy rozbawiona

- Nie nic. –pokręcił głową z uśmiechem

- Co Ci chodzi po tej główce? – spytałam kładąc palec na jego klacie i przyciskając do drzwi (znajdowaliśmy się blisko nich;))

- Nie nic. –powiedział uśmiechając się cały czas

- Na pewno nic? – spytałam rozbawiona

- Nic, nic.– objął mnie w talii i przyciągnął do siebie

- Właśnie widać te Twoje nic.  –  powiedziałam odchodząc od niego

- Nie chcesz?– zdziwił się

- Myślałeś,że chce się z Tobą przespać? – zmarszczyłam brwi

- Przespać to nie koniecznie, ale pocałunek to co innego.

- To, że jestem Twoja fanką nie znaczy, że możesz pozwolić sobie na wszystko.

- Zaraz,zaraz. Moją fanką? – spytał uśmiechając się

- No musiałam to powiedzieć. – powiedziałam do siebie po polsku, a on spojrzał na mnie dziwnie

- Po polsku to było. Nie wiem czy nie zmienię zdania. – wystawiłam język i zdjęłam buty, po czym udałam się do kuchni, a po chwili pojawił się za mną Logan

- Napijesz się czegoś? – spytałam

- Herbaty jeśli można.

-Pewnie.  – nastawiłam wodę, po chwili robiąc nam obydwojgu ciepły napar, a on dziękując musnął mnie w policzek, a ja zaczęłam się rumienić

- Ładnie Ci w rumieńcach.

- Jeszcze coś powiedz, a będziesz spał pod mostem. – wskazałam na niego oskarżycielsko palcem

- Już się przymykam. – uniósł ręce w celu poddania się, a po chwili zaśmialiśmy się

Potem zrobiłam nam coś do jedzenia i pokazałam mu gdzie będzie spał (czyli mój pokój)

- A Ty masz gdzie spać?

- Gdzieś się zgarnę.

- O nie. W takim razie Ty śpisz tu u siebie, a ja się prześpię na sofie. – zaprotestował od razu

- Tak na pewno. Śpisz tu i koniec gadania.

- Nie. Ty tu śpisz i teraz koniec gadania.

- Nie masz prawa decydować to mój dom. – wystawiłam język

- A Ty nie masz prawa decydować, gdzie ja mam spać, bo mogę robić co mi się podoba. –uniósł brwi rozbawiony

- Chcesz iść pod most? – spytałam

- Nie. –wystawił mi język

- Więc śpisz tu. – powiedziałam

- I Ty też.– dopowiedział

- Dobra. –odparłam bez namysłu, a po chwili skapnęłam się co powiedział

- Co? –powiedzieliśmy razem i zaśmialiśmy się

- Mi to nie przeszkadza chyba, że Tobie. – uśmiechnął się

- A w nocy wykonasz jakiś swój tajny plan.

- Nie zgwałcę Cię przecież. – zaśmiał się

- Nigdy nie wiadomo. – sama się zaśmiałam

- To jak? –podszedł do mnie i objął w talii

- Ale bez obściskiwania. – odsunęłam go rozbawiona

- Ok. –wyszczerzył się

Wzięłam swoją piżamę i poszłam do łazienki się przebrać, a gdy wróciłam do pokoju Logan już leżał w moim łóżku z zamkniętymi oczami, a gdy odłożyłam ciuchy i chciałam wyjść do salonu usłyszałam:

- Tył zwrot proszę. – odwróciłam się do niego

- Chodź tu,przecież nic Ci nie zrobię.

- Nie chciałam Cię obudzić. – próbowałam coś zmyślić

- Jasne, jasne.– uniósł kołdrę, a ja się pod nią wbiłam po czym miałam jego rękę pod głową

- Miało być obściskiwania. – powiedziałam rozbawiona, ale przytuliłam się do niego

- A sama się przyklejasz. – zaśmiał się i odwzajemnił uścisk, po czym zasnęliśmy tak objęci

Śniło mi się, że Logan gdzieś mnie woła, mówiąc Bezimienna i całuje w usta, a gdy otworzyłam usta nade mną stał Logan muskając moje usta.

- Ej! –odsunęłam się szybko

- No co? –wyszczerzył się, a ja pokręciłam głową

- A właśnie jak masz na imię? Przepraszam, że wczoraj nie zapytałem.

- Paula.

- Ładnie. –uśmiechnął się i nachylił się nade mną, po czym pocałował, a ja od razu uległam :]

-Denerwujesz mnie. – powiedziałam rozbawiona

- Ale odwzajemniasz. – uśmiechnął się

- Oj tam, oj tam. – zaśmialiśmy się oboje

- Zapraszam na śniadanie. – powiedział po kolejnym pocałunku i wstał z nade mnie

- Zrobiłeś?– spytałam z uśmiechem

- Jakoś Ci się odwdzięczę za nocleg.

- Bez przesady.

Zeszliśmy na śniadanie i zjedliśmy wspólnie śniadanie. Ja nie wiem co ja w ogóle wyprawiam.Nie wierzę w ogóle w to, że go poznałam. Spałam z nim w jednym łóżku i całowałam.

- Obiecasz mi coś? – spytał po śniadaniu

- Zależy co.– odparłam z uśmiechem

- Że jak ja już polecę do Los Angeles, nadal będziemy utrzymywać kontakt.

- Naprawdę chcesz? – spytałam zdziwiona

- No pewnie. Znam Cię niecały dzień, a czuje jakbym znał całe życie. –odparł z uśmiechem

- Ok. Ale i tak pewnie w końcu o mnie zapomnisz.

- O Tobie Paula? Nigdy. – wyszczerzył się i pocałował mnie

W ciągu dnia zabrałam go też na Stare Miasto, a podczas tego spaceru zadzwonił do niego ktoś i poinformował, że jego walizki się znalazły, więc od razu pojechaliśmy na lotnisko. Chciał zamówić bilet już na dzisiaj, ale nie było wolnych miejsc, więc musiał lecieć dopiero jutro.

- Kurcze i znowu poszukiwanie noclegu. – powiedział odchodząc od babki u której kupił bilet

- Przecież możesz zanocować u mnie.

- Naprawdę? A Twoi rodzice?

- Jutro wracają. Są na działce.

- Więc na serio mogę?

- Pewnie. – powiedziałam z uśmiechem, a on odwzajemnił uśmiech i objął mnie w talii, a  ja mu na to pozwoliłam :)

Wróciliśmy do mojego domu, zjedliśmy coś po całym dniu jeżdżenia w tą i z powrotem autobusami  po czym udaliśmy się do mojego pokoju. Bez żadnego majaczenia wpełzłam do niego i przytuliłam się od razu. Po raz kolejny prosił, żebym obiecała, że nie stracimy kontaktu, aja oczywiście obiecałam, ale co do tego pewności nie miałam. A później wydarzyło się coś o czym na pewno nie zapomni żadne z nas...

- Obiecaj,że nie stracimy tego kontaktu. – powiedział ponownie i pocałował mnie

- Obiecuje Logan. – powiedziałam z uśmiechem, po czym po krótkiej chwili nie miałam na sobie koszulki, więc byłam prawie naga nie licząc spodenek, a Logan był w samych bokserkach.

Oderwał się od moich ust i zaczął całować mi szyję, zostawiając malinkę. Na co się wkurzyłam i przeszłam na niego, zostawiając mu ten sam ślad na szyi. Odparł, że jemu to pasuje ;) i przekręcił mnie, schodząc niżej, aby pieścić moje piersi.  W sumie powinnam się wstydzić, ale nie czułam tego. Czułam, że to nie będzie błąd. A to się dzieje jeszcze tego dnia :) W szybkim czasie Logan rozebrał mnie całą i leżałam tak przed nim naga, a on się tylko cudownie uśmiechał. Dzwonił mój telefon, ale oczywiście nawet na niego nie spojrzeliśmy :) Ściągnął swoje bokserki, a po chwili byliśmy jednością, której nikt nam nie odbierze. Ani fizycznie, ani psychicznie. Zawsze będziemy mieli to we wspomnieniach, co by się nie działo i nigdy siebie nie zapomnimy.

- Wszystko najlepszego Logan. – powiedziałam z uśmiechem, gdy obie doszliśmy

- To taki prezencik? – powiedział uśmiechając się do mnie

- Yhym. –pocałował mnie od razu

- W 21urodziny kochać się pierwszy raz. – powiedział, kładąc się obok mnie i przytulił mnie

- Pierwszy raz? – zdziwiłam się

- No tak. –uśmiechnął się

- To tak jaki ja. – odwzajemniłam uśmiechem

- Czyli niema jak, żebyśmy o sobie zapomnieli.

Wymęczeni rozkoszą :)zasnęliśmy. Dzisiejszego dnia już nie obudziliśmy się, a poniedziałek troszeczkę mi się przyspało. Około 10 Logan obudził mnie:

- Czy Ty nie musisz iść do szkoły? Wydaje mi się, że jeszcze tam chodzisz. – powiedział z uśmiechem

- Oj tam, oj tam. Już późno. – przeciągnęłam się i dostałam namiętnego buziaka

- A mogę wiedzieć ile masz lat? – spytał

- 17.

- Oj, ale chyba nie posądzisz mnie o gwałt? – spytał poważnie

- No przestań. – spojrzałam na niego jak na debila

- Po raz pierwszy mam do czynienia tak blisko z fanką.

- Wierz mi,że nikt się nie dowie o tym co się wczoraj wydarzyło. – uśmiechnął się i mnie pocałował

- Samolot masz o 15, tak? – spytałam

- Niestety.– mocno mnie przytulił

- Obiecałam.– powiedziałam z uśmiechem

- Wiem. – odparł również się uśmiechając

Oczywiście śniadanko, jakaś herbata i zaczęliśmy oglądać telewizor.  Przełączyłam na Nickelodeon. Mówiąc oczywiście, że taka dziura ma taki program i akurat spojrzałam, że za chwilę zaczyna się Big Time Rush. Rzecz jasna obejrzeliśmy, czasami prosił, żebym mu przetłumaczyła i robiłam tak :),choć sam domyślał się, bo pamiętam trochę dialogów. Przed 13 wyszliśmy z domu i pojechaliśmy na lotnisko. Trudno było mi się z nim rozstać, ale musiał przecież polecieć do Los Angeles, a ja musiałam zostać w Warszawie.Wymieniliśmy się numerami, pożegnaliśmy się buziakiem i odszedł. A ja wyszłam z lotniska z myślą, że nigdy się już nie spotkamy :( ale niestety takie jest życie. Wiadomo, że nie zwiąże się z taką gwiazdą jak Logan z Big Time Rush....