rozdział 29

Weszliśmy do domu i mama pokazała pokój Loganowi. Nie było mu to na rękę ;) Potem przeszliśmy się z Madzią na spacer. Gdy wróciłam do domu, spotkała mnie tam miła niespodzianka w postaci Sylwii, Leszka i Lenki. Mała gdy mnie zobaczyła od razu była w moich ramionach :)

- Twoje dziecko? – zaśmiał się Logan

- Jasne. – spojrzałam na niego jak na debila

- Już jeden wnuk, którego miałem mieć to dla mnie za dużo. – zaśmiał się tata

- Jest pan za młody na dziadka. – powiedział uprzejmie Logi, a mama zaczęła się śmiać

- Dzięki kochana żono. – powiedział tata do mamy

- Proszę bardzo kochany mężu. – zachichotała i zauważyłam, że Sylwia z Leszkiem patrzą na nas nie wiedząc o co chodzi, ponieważ oni nie znali angielskiego

- Oni nie znają angielskiego. – powiedziałam do Logana, a on przytaknął głową

- Co tam u was? – zwróciłam się do nich, siadając z Lenką na kolanach, a Logan poszedł z mamą do kuchni

- U nas dobrze, u Ciebie widać też. Coś Cię łączy z Loganem? –spytała Sylwia

- Co wy macie z tym, że coś nas łączy? – zaśmiałam się

- Jesteśmy przyjaciółmi. - powiedziałam                                                        

- Ale coś z tego wyniknie. – zaśmiał się Leszek

Pogadaliśmy trochę i musieli już jechać. Później Logan był już śpiący i poszedł na górę,więc rodzice zaczęli temat Łukasza i opowiedziałam to dokładnie i szczegółowo.

- Wiesz,że mogłaś nam o wszystkim powiedzieć. –powiedział tata

- Tato ja się bałam jak zareagujecie.

- Trochę byśmy pokrzyczeli najwyżej, ale przecież byśmy Ci pomogli.

- Wiem, że to była głupia decyzja, ale już nie zmienię tego co zrobiłam.

- Tak wiemy, ale to nie zmienia rzeczy, że Ty poroniłaś, a Łukasz jest w więzieniu.–powiedział

- Tego nie zmienię. Każdy uczy się na błędach i ja aż za dobrze się już nauczyłam. – powiedziałam smutno

- Kochanie nie martw się. – mama mnie przytuliła

- Dobra ja idę spać. Dobranoc. – wstałam i poszłam do siebie

~~perspektywa Karoli 2~~

Po wczorajszej grze w butelkę z Karolą i chłopakami, obudziłam się dopiero po 13.

- Kurcze Karola już pojechała. – przeciągnęłam się, a po chwili poczułam usta Carlosa na swoim policzku

- Witaj kochanie. – szepnął

- Mmm… - założyłam ręce na jego szyi i pocałowałam go

- Kocham Twoje pocałunki. – ucałował moją szyję

- Pff… Myślałam, że kochasz mnie.

- A to najbardziej. – wyszczerzył się

Po miłej pobudce zeszliśmy na dół na śniadanie. W kuchni zastaliśmy Jamesa, który przygotowywał śniadanie. Kendall już siedział przy stole i popijał kawę.

- A Logan to gdzie? – spytał mój chłopak

- Ja nie wiem. – powiedział James

- Ale ja wiem. Poleciał z Karoliną. – powiedział Kendall

- Co? – powiedziałam z chłopakami

- No to.

- Po cholerę on z nią pojechał? – wkurzył się James

- A co Cię to obchodzi? Nie jest Twoją dziewczyną. - powiedziałam

- Jak to nie jest? Jest. – powiedział zły James

- Myślisz po tym jak spałeś z Jess ona będzie chciała z Tobą być? – powiedział Carlos

- To był błąd. – spuścił głowę

- Jestem pewna, że Ci tego nie wybaczy. – powiedziałam

- Jak mnie kocha to mi wybaczy. – powiedział smutno

- Mylisz się. Nawet najbardziej zakochane kobiety nie wybaczają zdrady.

- Dołujesz wiesz?

- Myślisz, że mi Cię żal? Sam spieprzyłeś ten związek.

- Karolina no…

- Nie mam zamiaru Ci współczuć.

- Sam jesteś sobie winny. – powiedział Carlos

- Skończmy ten temat.

~~perspektywa Karoli 1~~

Po rozmowie z rodzicami, przebrałam się w coś wygodniejszego do spania i poszłam do Logana. Położyłam się obok niego, próbując nie obudzić i przytuliłam go, a wtedy się obudził.

- Stało się coś? – szepnął

- Gadałam z rodzicami o Łukaszu. – powiedziałam smutno

- Nie martw się kotek. – pogłaskał mnie po plecach

- Nie martwię się, ale dołuje mnie ten temat.

- To nie myśl o tym. – uśmiechnął się lekko

- A o czym? – spytałam rozbawiona

- Na przykład o mnie. – wyszczerzył się i mnie pocałował

Dni do nowego roku minęły bardzo miło i w sylwestra wybraliśmy się na jakąś imprezkę. Minutę przed nowym rokiem spytałam Logiego:

- Jakie masz postanowienia noworoczne?

- Hmm… Żeby nas związek się udał. – uśmiechnął się

- Ciekawe. Dopisze to do swojej listy. – uśmiechnęłam się do nie, a jego uśmiech się rozszerzył :)

- A reszta listy to? – spytał zaciekawiony

- Nie robienie głupot, utrzymywanie kontaktów z rodziną.

- Właśnie. – zachichotał

- I powiedzenie Jamesowi o nas.

- To nie będzie łatwa rozmowa. – skrzywił się

- Nie będzie, ale jest konieczna. – skończyłam i wszyscy zaczęli odliczać

- 3,2,1. Witamy nowy rok! – rozległy się strzały, a ja już byłam zatracona w namiętnym pocałunku z Loganem

Wróciliśmy do domu około 4-tej, a o 10-ej mieliśmy samolot do L.A. Niewyspani pojechaliśmy na lotnisko, a w samolocie od razu zasnęliśmy. Do domu pojechaliśmy taksówką i gdy weszłam do domu Karolina od razu pociągnęła mnie od razu na górę.

- Ej co jest? – spytałam ją

- To ja się pytam co jest? – wepchnęła mnie do jej pokoju i Carlosa

- O co Ci chodzi? – wyjęła jakąś gazetę i otworzyła gdzieś pod koniec gazety i były tam fotki moje i Logana, choć jego twarzy nie było widać i podpisane: Dziewczyna Jamesa zdradza go?

- Z kim Ty się tu całujesz?

- Z Loganem. – szepnęłam

- Jesteś z Loganem? – zdziwiła się

- Tak.

- Jak długo?

- Od wigilii.

- Czemu mi nie powiedziałaś?

- Nie chcieliśmy nikomu mówić, żeby James jakoś się nie dowiedział.

- Ode mnie na pewno się nie dowie.

- Dzięki. – uśmiechnęłam się lekko, ale spojrzałam na gazetę

- Sprawdzałam w necie i nic na ten temat nie ma, a tym razem nie jesteś na okładce to spoko.James się raczej nie dowie.

- Mam taką nadzieję.

Wróciłyśmy do salonu, a Logan z Carlosem gadali o tym co robili w sylwestra.

- To mieliście fajnego sylwka. – zaśmiał się Carlos

- To znaczy? – uśmiechnęłam się

- Pan C nie widział gazety. –powiedziała Karolina

- Upiliście się nieźle. – zaśmiał się, a Logan zachichotał

- Trochę. – głowa nadal trochę bolała ;)

- Ledwo żyje. – powiedział Logan i rozłożył się na sofie

- Nie tylko Ty. – powiedziałam, ziewając

- Ja idę spać. Dobranoc. – zamknął oczy, a Carlos podszedł do łóżka i rozłożył je, Logan się przeturlał, a ja z Karoliną się zaśmiałyśmy

- Mogłeś być delikatniejszy. – spojrzał wrogo na Carlita

- Nie marudź. – zaśmiał się i usiadł w fotelu, włączając telewizor

- Ja mam uczucia. – powiedział oburzony i zaczął się śmiać

- Wole Logana niż Jamesa jako Twojego chłopaka. – uśmiechnęła się do mnie Karolina, a Logan na nas spojrzał

Karolina podeszła do Carlosa i usiadła mu na kolanach, a potem pocałowała, dając mi znak, żebym poszła do Logana i zrobiłam tak. Usiadłam obok i szepnęłam mu do ucha:

- Jesteśmy w jakiejś gazecie. Twojej twarzy nie widać. Sądzą, że dziewczyna Jamesa go zdradza. W artykule pisze, że nie wiadomo czy to James czy ktoś inny. Powiedziałam Karolinie.

- Ok. – uśmiechnął się do mnie i musnął szybko w usta

- Pff… Ja sobie idę. Ci się tu będą całować. – wstałam

- Właśnie. Nie wszyscy tu mają pary. – wstał za mną i dołączył do mnie, a oni się rozdzielili i wyszczerzyli do nas, a Karolina jeszcze puściła nam oczko ;)

Na górze Logan chciał mnie wciągnąć do swojego pokoju, ale nie chciałam, żeby coś się wydało.

- Nie wzbudzajmy podejrzeń. – szepnęłam

- No ok. – powiedział robiąc smutną minę

- Logan po tym zdjęciu mogło się wydać. Dobrze, że nie jestem znów na okładce. – przekręciłam oczami

- Mam nadzieję, że James się o niczym nie dowie.

- Ja tym bardziej. Cholernie boję się jego reakcji.

- Ja bardziej.

Poszliśmy do swoich pokojów, a w moim znajdywała się Jess.

- O hej. Jak tam pobyt u rodziców? – spytała

- Hej. Bardzo fajnie. A jak u Ciebie? Działo się coś? – poruszyłam brwiami

- Bardzo śmieszne. – rzuciła we mnie poduszką śmiejąc się

- No wiesz po wigilii to było was słuchać w całym domu.

- Może i tak, ale James po tym zaczął zachowywać się wobec mnie zupełnie inaczej.– powiedziała smutno

- Jak to inaczej? – zdziwiłam się i usiadłam na swoim łóżku

- No jakby tego żałował.

- Rozmawiał z Tobą o swojej byłej? – spytałam

- Nie. Nie gadał o tym ze mną.

- Ja się nie wtrącam w wasze sprawy. Pogadaj z nim szczerze i tyle.

- Od tego dnia unika mnie. Nigdy nie jesteśmy sami.

- Spokojnie. Kiedyś mu się to nie uda. – uśmiechnęłam się pocieszająco

- Wiesz jutro wracam do domu. Pogodziłam się z rodzicami, a jutro wracają do domu, bo byli na wyjeździe z pracy.

- To nie za długo miałam sąsiadkę. – zrobiłam minkę w podkówkę, a Jess się zaśmiała

- Ale możemy się spotykać. Polubiłam Cię. – uśmiechnęła się

- Ja Ciebie również.

Gdy ja skończyłam się rozpakowywać, ona spakowała swoje rzeczy. Potem obie zasnęłyśmy, a rano gdy się obudziłam już jej nie było. Zeszłam do kuchni w której spotkałam Logana.

- Hej kotku. – przycisnął mnie do lodówki i zaczął całować

- Logan nie tu. – odepchnęłam go

- Oj nie bój nic. – pocałował mnie kolejny raz

- Logi przestań. – odepchnęłam go znów

- Nie to nie. – usiadł przy stole z założonymi rękoma

- Jak by się było o co obrażać. – objęłam go od tyłu przy szyi i musnęłam w policzek

- Nigdy nie chcesz się całować.

- Pomyśl co mogłoby się wydarzyć jak ktoś by nas zobaczył.

- No ale… - zaciął się

- To idę powiedzieć Jamesowi. – ruszyłam do wyjścia z kuchni

-  Nie,stój. – zatrzymał mnie

- No widzisz. Wiesz jaka jest sytuacja.

- Wiem, wiem i męczy mnie to. – pociągnął mnie do siebie na kolana

- Logan no… - chciałam wstać, ale mnie przytrzymał

- Kotek no… - pocałował mnie, a po chwili usłyszałam głośne chrząkniecie

- No ej Karolina. Czemu się zatrzymałaś? – spojrzał na nią z wyrzutem Carlos, a ja w tym czasie szybko wstałam z Logana

- Zakręciło mi się w głowie.

- Kotek dobrze się czujesz? – zmartwił się Carlos

- Tak, tak. – uśmiechnęła się

- Siemka. – powiedziałam do nich uprzejmie siadając obok Logana

- No siema. Co tak wcześnie wstaliście? – spytał Carlos, pomagając Karolinie usiąść

- Co Ty taki nadopiekuńczy? – spytałam rozbawiona

- Dba się o dziewczynę. – usiadł obok niej

- Pff… O mnie nikt tak nie dbał. – zaśmiałam się

- Logiś może to nadrobić. – zaśmiał się Carlito

- Co? – spojrzałam zdziwiona na Karolinę

- Ja mu nic nie powiedziałam. – powiedziała szybko

- No ej. Nie róbcie ze mnie debila. Domyśliłem się. – wyszczerzył się

- Niby kiedy?

- Jak graliśmy w butelkę, gdy wróciłem to się całowaliście.

- Czyli widziałeś. – powiedziałam razem z Loganem i zaśmialiśmy się

- O co kaman? – spytali Karola i Carlos

- No bo jak wyszedłeś oboje spytaliśmy czy widziałeś no i tak kilka razy mówiliśmy razem. – powiedziałam rozbawiona, a Logan się zaśmiał

- Nie przypominam sobie.

- Nie? – zdziwiłam się ups… wtopa…

- Aż resztą nie ważne. – musnął mnie szybko w usta

- Ślepy nie jestem. Choć wtedy nie byłem do końca pewny, ale wczoraj się upewniłem.Przeczytałem gazetę z nudów jakoś no i to logiczne, że całowałaś się z Loganem jak z nim byłaś, a upewniłem się jeszcze tym jak wróciłyście obie, a Karolcia zaczęła mnie całować, a Ty coś szeptać do Logana.

- Ej Ty myślisz. – powiedział Logan, a ja z Karolą zaczęłyśmy się śmiać

- Ej Logiś nie podskakuj. – podszedł do niego i podniósł go łapiąc za koszulkę,śmiejąc się

- Carlituś nie bulwersuj się, bo jeszcze ta nowo odkryta inteligencja Ci wyparuje. – zachichotał

no i zaczęli się bić.

- Chłopaki. – zareagowałam szybko z Karoliną

- Nawet się pobawić nie dadzą. – powiedzieli razem, leżąc już na podłodze w dziwacznej pozie

- A to się bawcie dalej. – odparłam razem z Karoliną

- Chcesz czekoladę? – spytałam, podchodząc do kuchni i nasypując sobie do kubka czekoladę w proszku

- Pewnie. – powiedziała i zrobiłam nam obu, a tamci na niby lali się na podłodze

- Jeszcze wam się nie znudziło? – spytałam po jakiś 10 minutach

- No już tak. – przestali i zaczęli głośno oddychać

- Kiedyś miałem lepszą kondycję i mogliśmy się dłużej bić. – powiedział Logan

- No. Kiedyś zdarzyło się, że z godzinę tak się biliśmy, a teraz jestem wymęczony. – Carlos odplątał się z Logana i położył na podłodze

- Chyba zacznę chodzić na siłkę. – powiedział Logan

- Po co? – zdziwiłam się

- Żeby nabrać trochę ciałka. – podniósł rękę i pomacał się po bicepsie

- Jak by Ci to było potrzebne. – przekręciłam oczami

- A nie jest? – wyszczerzył się i podszedł do mnie, opierając się rękami na krześle obok moich nóg i przybliżył swoją twarz do mojej

- Nie jest. – pocałował mnie

- I tak się zapiszę. – usiadł na krześle obok mnie

- To ja z Tobą. – odezwał się Carlos

- Po co?! – krzyknęła Karolina

- Z tego samego powodu co Logan.

- A róbcie co chcecie. – przekręciła oczami i napiła się czekolady

- Kotek i tak dzisiaj lecisz.

- Ej już? – smutno mi się zrobiło

- Dziś już powinnam w szkole, ale nie było żadnego wolnego miejsca w samolocie i lecę dziś, a jutro do szkoły.

- Fuck… Pasowałoby, żebym i ja wróciła do szkoły. – walnęłam się ręką w czoło

----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Jak myślicie co wymyśli Karolina? ;) Pójdzie tutaj czy wróci do Polski?
A jak zareaguje na to Logan? :D