rozdział 6

-Dobra pogadamy potem. – powiedziałam do niej już po angielsku

-Zostaniecie na noc? – zaproponował Logan

-Nie. Nie chcemy wam przeszkadzać. – powiedziałam

-Przestań. Fajne dziewczyny są zawsze mile widziane. – powiedział Kendall puszczając mi oczko, spojrzałam na Karolinę, a ona powiedziała do mnie:

-No weź się zgódź.

-Czemu Ty nie możesz powiedzieć, że zostaniemy?

-Bo Ty ich dłużej znasz?

-Pff…

-Dziewczyny można po angielsku? – odezwał się James

-Zostaniemy. – spojrzałam groźnie na Karolinę

-Zawsze ja.

-Oj nie marudź. Fajna z Ciebie laska.– zaśmiała się

-Prawda. – powiedzieli wszyscy razem i zaśmialiśmy się

-A Karolina śpi ze mną. – powiedział Carlos przygarniając ją do siebie, a ona spojrzała na mnie zdziwiona

-No dobra. To dziwne. – powiedziała do mnie rozbawiona

-Twój wybór. – znów poleciała we mnie poduszka

-Małpa.

-Dzięki za komplement.

-Dziewczyny… - upomniał nas Logan

-No już. – powiedziałam

-Skoro Karolina z Carlosem to Ty ze mną. – pociągnął mnie do siebie James i zaczął przytulać mnie jak Carlos Karole i wszyscy się zaśmiali

-W co ja się wpakowałam. –powiedziałam do siebie rozbawiona

-Źle powiedziane. W co NAS wpakowałaś. –powiedziała i się zaśmiała

-Ty nie masz faceta.

-Faceta z którym chcesz się rozstać. –zauważyłam, że każdy z chłopaków patrzy na nas groźnie

-Jakie wy marudy jesteście. – powiedziałam do nich

Zaczął dzwonić mój telefon. Łukasz.

-No cholera…

-Odbierz w końcu.

-I co ja mu powiem?

-Wymyśl coś.

-Tak? – odebrałam

-No hej kotku. Kiedy będziesz?

-Wiesz… Zostaje z Karoliną u znajomych na noc.

-Poznałaś już tu kogoś?

-To są znajomi Karoliny. – spojrzała na mnie zdziwiona

-A no ok. O której jutro wrócisz?

-Po południu gdzieś.

-No dobra. To na razie. Kocham Cię.

-Pa. – rozłączyłam się szybko

-Kocham Cię. – powtórzyła Karolina udając  Łukasza

-Pa. – przedrzeźniała mnie

-No co? Mówiłam, że przestałam cokolwiek do niego czuć.

-Kocham Cię. Pa. – znów powtórzyła

-Ej, a oni wiedzą, że masz faceta? –spytała patrząc na chłopaków

-Nie. – uśmiechnęłam się przepraszająco

-No luz. – puściła mi oczko

-Co to znaczy kocham Cię? – spytał James, a ja spojrzałam groźnie na Karolinę

-To znaczy kocham Cię. – powiedziała za mnie

-A z kim rozmawiałaś? – spytał Kendall

-Pewnie z Lenką. – powiedział Carlos

-Tak właśnie. – przyznałam mu, a Karolina walnęła mnie w łokieć

-Kto to Lena? – spytał Logan

-Moja siostrzenica.

-Ile ma lat? – poruszył brwiami

-Właśnie? – spytali Carlos z Jamesem

-Logan nie napalaj się. Ona ma 2 latka. – pokazałam na palcach

-A no ok. – zaczęliśmy się wszyscy śmiać

-Ej a w zasadzie to ile macie lat? – spytałam ich

-Ja z Kendallem 20, a Carlos i Logan 21. – powiedział James

-A wy? – spytał

-17. – powiedziałam z uśmiechem

-No ta. Mamy nieletnie w domu. – zaśmiał się Carlos

-Tylko wobec polskiego prawa. – wystawiłam język

-Ale i tak. – zaśmiał się

-Nie marudź. Ty bój się zmory, która za 7 dni przyjdzie.

-Już zdążyłem zapomnieć, a Ty mi przypomniałaś. – powiedział mrużąc oczy

-Weź wyluzuj.

-No ciekawe jak Ty byś zareagowała gdybyś dostała taki telefon.

-Zawał na miejscu. – zaśmiałam się

-Widzisz.

-Karola Cię obroni. – trąciłam ją

-Pff… - odezwała się i ziewnęła razem z Carlosem i wszyscy się zaśmialiśmy

-Wam się chyba chce spać. – powiedziałam rozbawiona

-Noo… - powiedzieli razem

-Dobranoc. – powiedział Carlos ciągnąc za sobą

-Ratuj.? – powiedziała Karolina i zaśmiałyśmy się

-Wrzuć na luz.

-Ja ich dopiero dziś poznałam.

-Nie marudź.

Poszli na górę, a chłopaki powiedzieli:

-Coś z tego będzie. – zaczęli się śmiać

-Karolina coś Ci mówiła o Carlosie? – spytał Logan

-Może tak, może nie. Ja nic wam nie będę mówić.

-Ej no.

-Nie marudź. Ja paplą nie jestem.

-Pff… - powiedzieli wszyscy razem

Zadzwonił mój telefon. Sylwia.

-Ludu… - powiedziałam i odebrałam

-Hej. Co tam?

-Dzwonie spytać co tam u Ciebie.

-U mnie luz.

-A jak z Łukaszem?

-Oj Sylwia. Nie chce mi się o nim gadać.

-Stało się coś?

-I to wiele.

-Coś złego?

-Wrzuć na luz. Nic złego się nie stało.

Chłopaki rozmawiali między sobą, a Sylwia ich widocznie usłyszała i spytała:

-Gdzie Ty jesteś?

-U znajomych.

-Sama?

-Nie. Z Karoliną.

-Jak wrócisz mamy sporo do gadania. – zaśmiałam się

-To do Ciebie nie przyjadę.

-Pff… Jak nie góra do Mahometa to Mahomet do góry. Wiem gdzie mieszkasz. A jak Lenka nie mogłaby Cię zobaczyć to by zginęła. – uśmiechnęłam się

-Mam coś dla niej od wujków z Ameryki.

-Wujków z Ameryki? – powiedziała rozbawiona

-Taa… Zobaczyłam słodkiego, wielkiego misia i stwierdziłam, ze jest stworzony dla niej, a wtedy na ulicy szli akurat wujkowie i wmusili mi miśka.

-Wielki ten misiek? – spytała rozbawiona

-Spory. – zaśmiałam się

-No ciekawe gdzie go zmieszczę.

-Nie mój problem.

-Pff…

-Nie pffyfuj mi tu. 

-Jeju wracaj mi tu, bo nie mam co robić.

-A jak bym była to byś miała?

-Plotkowałybyśmy. – zachichotała

-To Twoja specjalność. – zaśmiałam się

-Mamy dużo do gadania, więc trochę nam to zajmie.

-O czym mówisz?

-Zobaczysz jak wrócisz. Ej, a która jest u was teraz godzina? Nie obudziłam Cie,może?

-Nie obudziłaś. Spokojnie. U nas jest teraz… - spojrzałam na telefon

-Po 23. – powiedziałam zdziwiona

-Jeszcze nie śpisz?

-Na razie nie chce mi się. A co Lena robi?

-Pomaga Leszkowi w obiedzie.

-No tak u was jest po 13.

-Właśnie. – ziewnęłam

-O królewnie chce się spać.

-Trochę.

-No to życzę dobranoc i miłych snów.

-I wzajemnie.

-No ja jeszcze nie zamierzam iść spać.

-Oj nie marudź. Myli mi się.

-No dobra. Na razie.

-Pa. – rozłączyłam się i ziewnęłam

-Śpiąca? – spytał James

-Trochę.

-To chodź. – pociągnął mnie i wstaliśmy

-Dobranoc. – powiedziałam do Logana i Kendalla

-Dobranoc i miłych snów. – powiedział Logan

-Dobranoc. – dopowiedział Kendall

Weszliśmy po schodach na górę i udaliśmy się do pokoju.

-Gdzie śpią Carlos i Karolina? – spytałam go

-Tutaj. – wskazał

-A naprzeciwko my. – powiedział i otworzył drzwi

-Zapraszam. – uśmiechnął się

Weszłam do jego pokoju i rozejrzałam się.

-Fajnie się urządziłeś. – uśmiechnęłam się

-Dzięki. Chcesz jakąś koszulkę na zmianę?

-Mhm. – powiedziałam i podszedł do szafy, wyławiając po chwili jakąś dłuższą koszulkę

-Dzięki. – chciałam wyjść do łazienki

-Łazienka jest też tu. – wskazał na drzwi w pokoju, a ja na jego z miną a la zdziwko ;)

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

dodaje nowy rozdział i bardzo dziękuje za miłe komentarze od was :) liczę na kolejne :D