rozdział 94

Nie mogłem znieść tej całej Savannah. Wczoraj przyprowadziła do domu pijaną Magdę i podała mi ją mówiąc, że nie mogły dłużej zostać, bo ta cały czas przystawiała się do różnych chłopaków. Powiedziała to specjalnie, musiała wiedzieć o mnie wszystko. W końcu przyjaźniły się. Wziąłem wtedy pijaną dziewczynę na ręce i zaniosłem ją do pokoju. Próbowała się sama przebrać, ale widziałem, że jej to nie wychodzi dlatego pomogłem jej, a ona chyba nawet nie zorientowała się, że to ja. Położyłem się obok niej, a ta zaraz przybliżyła się do mnie i mocno przytuliła. Splotłem nasze dłonie i cieszyłem się, że chociaż przez chwilę mogłem być z nią tak blisko... Potem jednak wiedziałem, że muszę stąd wyjść i spotkaliśmy się dopiero rano w kuchni, a wtedy nawet nie zaszczyciła mnie spojrzeniem i szybko wyszła z pomieszczenia. Potem do tego ta sytuacja na górze, gdy chciała rzucić w Logana, ale niestety albo i stety rzuciła we mnie, a najgorsze było to, że przyszła do niej Savannah. Nie mogłem się na niczym skupić, już bardzo długo nie jesteśmy ze sobą, a ja cały czas o niej myślę. Cały czas mam w głowie Magdę i wspomnienia chwil, które zdążyliśmy przeżyć wspólnie...
- Hej! Kendzio, ocknij się. - trzepnął mnie w ramię Logan
- O czym tak dumasz? - rzucił się na kanapie obok mnie
- O życiu.
- O Magdzie? - spojrzałem na niego, ale nic nie odpowiedziałem
- Nadal ją kochasz?
- Nie chce o tym gadać.
- Kend, byś zawalczył co? Skoro ją kochasz to nie powinieneś chować głowy w piasek.
- Co z tego jak ja tak, a ona nie.
- Moim zdaniem za szybko chcesz się poddać.
- To nie jest takie proste jakby się mogło wydawać. To przecież ona ze mną zerwała.
- I co z tego? Chłopie, czasami robi się coś pod wpływem chwili, a pamiętasz ile się schodziliście? Każde z was nie bało. Może jest i tak teraz?
- Dobra, skończ. Zajmij się lepiej Andreą.
- A wystarczająco dobrze zająłem się nią wczoraj. - zaczął się szczerzyć, a ja wybuchłem głośnym śmiechem
- Stary, a głupi. - wystawił mi język i uderzył mnie, a po chwili ja mu oddałem i tak zaczęła się nasza przepychanka
Zaraz zlecieliśmy z kanapy i zaczęliśmy się znów szarpać. Wiadomo, że to było dla żartów, ale ja nie miałem zamiaru przestawać pierwszy, bo chodziłby za mną i mówił, że jestem mięczakiem. Usłyszeliśmy kroki z góry, ale i tak żaden z nas nie przestawał, a na schodach pojawili się Karolina z Carlosem.
- Chłopcy! - krzyknęła dziewczyna, a my razem się zatrzymaliśmy
- Co wam się stało?
- Oj takie tam. - odparł Logan
- Ale już przestajemy mamusiu. - dodałem i ze śmiechem wstaliśmy, a Karolina uśmiechnęła się do nas i po raz kolejny tego dnia wyszli, zapewne do szpitala

Miałem pomysł, bardzo dobry pomysł! Skontaktowałem się z Andreą w celu tego czy zgodzi się na mój szatański plan. Następnego dnia mieliśmy iść na jakąś imprezę do znajomych mojej dziewczyny i mogliśmy zaprosić znajomych. Dwie sztuki chciałem zabrać, więc kiedy moja ukochana się zgodziła, nazywając mnie starą swatką poszedłem przekonywać te osoby. Ale jak wszyscy się ostatnio mojego wieku uczepili! Wieczór był już bliski, a zdziwiłem się, gdy u Magdy nadal siedziała jej przyjaciółeczka. Trochę mi się ona nie podobała, ale nie moja w tym głowa. Skoro Karolinie i Jamesowi odpowiadała. Swoją drogą gdzie oni w ogóle są? Ale wszedłem do pokoju Magdy i zaproponowałem jej imprezę. Jutro. Nie chciała się zgodzić, gdy dowiedziała się, że będzie u znajomych Andrei i wszyscy będą straci, a potem znowu usłyszałem, że jestem stary. Mam tylko 23 lata! Chwile mierzyliśmy się wzrokiem i zaproponowałem, żeby ta Savannah z nami poszła, a ta od razu radosna pisnęła, że chętnie pójdzie.
- Dobra, już. Pójdziemy. - odparła chyba nieco zła, więc szybko ulotniłem się z jej pokoju i teraz pozostało przekonać Kendalla
Wpadłem do jego pokoju, gdy zmieniał koszulkę.
- Dzieci drogie... Czy ja muszę was takich oglądać? - odparłem, przypominając sobie jak Magda wczoraj wychodziła z łazienki w samej bieliźnie
- Co? - zdziwił się Kendall
- Nico.
- Stara donico. - klepnąłem się mocno w czoło, czy ja naprawdę jestem już taki stary?
- Chrzań się. Idziesz jutro na imprezę ze mną. Do znajomych Andrei.
- Spoko.
- Serio? - teraz to ja się zdziwiłem
- No powiedziałem tak i daj mi spokój. - rozradowany wyszedłem z pokoju i na korytarzu krzyknąłem głośno
- TAK! - do tego dodałem efekty specjalnie, z radości skoczyłem, rozejrzałem się czy nikt tego nie widział i wyszedłem z domu, aby pojechać do mojej ukochanej kobiety

Jeśli ktoś z Was bywał tu w ciągu ostatnich dwóch dni to widzi jakie tu są zawirowania :P I nadal kurcze nie mogę dojść z szablonem! Ale jak zjedziecie niżej to jak Wam się podoba? ;) Bo mi bardzoo *.* Dojdę z tym do ładu w końcu :)